W terytoriach posiadających tymczasowy ustrój autonomiczny ich wyższe organy kolegialne mogą w drodze uchwały, powziętej absolutną większością swych członków, zastąpić inicjatywę, którą ustęp 2 artykułu 143 przyznaje deputacjom prowincjonalnym lub odpowiednim organom między wyspiarskim.
Drugie
Terytoria, które w przeszłości przyjęły w drodze referendum projekty statutów o autonomii i posiadają, w momencie ogłoszenia niniejszej Konstytucji, tymczasowy ustrój autonomiczny, mogą niezwłocznie wszcząć postępowanie przewidziane w ustępie 2 artykułu 148, jeżeli tak postanowią absolutną większością ich wyższe kolegialne organy preautonomiczne, powiadamiając o tym Rząd. Projekt jest opracowywany zgodnie z postanowieniami artykułu 151 ustęp 2, na wezwanie kolegialnego organu preautonomiczne go.
Trzecie
Prawo wszczęcia procesu prowadzącego do autonomii przez korporacje lokalne lub ich członków, przewidziane w ustępie 2 artykułu 143, zostaje odroczone ze wszystkimi skutkami, aż do przeprowadzenia pierwszych wyborów lokalnych po wejściu w życie Konstytucji.
Czwarte
1. W wypadku Nawarry, dla celów jej przystąpienia do Baskijskiej Rady Głównej lub baskijskiego ustroju autonomicznego, nie ma zastosowania art. 143 Konstytucji, a inicjatywa należy do właściwego organu statutowego20, który podejmuje decyzję większością wchodzących w jego skład członków. Dla prawomocności tej inicjatywy jest niezbędne, aby decyzja właściwego organu statutowego została zatwierdzona w drodze referendum, wyraźnie w tym celu zarządzone, większością ważnie oddanych głosów.
2. Gdyby inicjatywa nie zakończyła się powodzeniem, może być powtórzona jedynie w innej kadencji właściwego organu statutowego i w każdym wypadku po upływie minimalnego okresu ustanowionego w artykule 143.
Piąte
Miasta Ceuta i Melilla mogą ukonstytuować się we wspólnoty autonomiczne, jeżeli tak postanowią ich odpowiednie zarządy w drodze uchwały powziętej absolutną większością ich członków i jeżeli wyrażą na to zgodę Kortezy Generalne w drodze ustawy organicznej, na zasadach przewidzianych w artykule 144.
Szóste
W razie gdyby zostały przekazane do Komisji Konstytucyjnej Kongresu liczne projekty statutów, rozpatrywane są według kolejności ich wpływu do Komisji, a termin dwumiesięczny, o którym mowa w artykule 151, liczy się od momentu zakończenia przez Komisję prac nad projektem lub projektami, które sukcesywnie rozpatrywała.
Siódme
Tymczasowe instytucje autonomiczne uznaje się za rozwiązane w następujących wypadkach:
a) po ukonstytuowaniu się organów ustanowionych przez statuty o autonomii przyjęte zgodnie z niniejszą Konstytucją.
b) w wypadku, kiedy inicjatywa procesu prowadzącego do autonomii nie osiągnęła powodzenia z powodu niespełnienia wymogów przewidzianych w artykule 143,
c) jeżeli instytucja nie skorzystała z prawa, które jej przyznało postanowienie przechodnie pierwsze, w okresie trzech lat.
Ósme
1. Izby, które uchwaliły niniejszą Konstytucję, przejmują, po jej wejściu w życie, funkcje i kompetencje przeznaczone w niej odpowiednio dla Kongresu i Senatu. Jednakże w żadnym razie ich pełnomocnictwa nie mogą sięgać poza 15 czerwca 1981.
2. Dla celów określonych w artykule 99, ogłoszenie Konstytucji uznaje się za przypadek konstytucyjny, w którym następuje jego zastosowanie. W tym celu, poczynając od wspomnianego ogłoszenia, otwarty zostaje trzydziestodniowy okres dla zastosowania postanowień tego Artykułu
W tym okresie, obecny Przewodniczący Rządu, który przejmuje funkcje i kompetencje ustalone dla tego urzędu przez Konstytucję, może skorzystać z uprawnienia przyznanego mu w artykule 115 lub zdecydować się, poprzez złożenie dymisji, na zastosowanie postanowień artykułu 99, pozostając w tym ostatnim wypadku w sytuacji przewidzianej w ustępie 2 artykułu 101.
3. W wypadku rozwiązania Izb, zgodnie z artykułem 115, jeżeli nie zostałyby rozwinięte ustawowo postanowienia artykułów 68 i 69, w wyborach mają zastosowanie normy wcześniej obowiązujące, z zastrzeżeniem, że co się tyczy niewybieralności i niepołączalności stosuje się bezpośrednio postanowienia drugiej części litery b) ustępu 1 artykułu 70 Konstytucji, jak również jej postanowienia dotyczące wieku wyborczego oraz postanowienia artykułu 69 ustęp 3.
Dziewiąte
Po trzech latach od pierwszego wyboru członków Trybunału Konstytucyjnego następuje losowanie dla wyznaczenia grupy czterech członków powoływanych w ten sam sposób, która musi ustąpić i zostać odnowiona. Dla tych jedynie celów uznaje się za należących do tej samej grupy dwóch członków powoływanych na wniosek Rządu oraz dwóch wywodzących się z propozycji zgłoszonej przez Radę Główną Władzy Sądowej. W ten sam sposób postępuje się po upływie kolejnych trzech lat, z tym że losowanie przeprowadza się między dwiema grupami niewskazanymi w losowaniu poprzednim. Od tego czasu mają zastosowanie postanowienia ustępu 3 artykułu 159.
1