1. Państwo uznaje, iż publiczne oddawanie czci i hołdu jest należne Bogu Wszechmocnemu. [Państwo] utrzymuje Jego Imię w poszanowaniu i szacunku oraz poważa religię61 .
2. 1° Każdemu obywatelowi gwarantuje się wolność sumienia, swobodę wyznania i swobodę praktyk religijnych, z uwzględnieniem zasad porządku publicznego i moralności.
2° Państwo zobowiązuje się nie wspomagać finansowo żadnej religii.
3° Państwo nie stwarza ograniczeń prawnych ani nie dyskryminuje ze względu na wyznawaną religię, wierzenia lub status.
4° Ustawodawstwo o pomocy Państwa dla szkół nie może wprowadzać dyskryminacji między szkołami prowadzonymi przez wyznawców różnych religii ani nie może naruszać prawa każdego dziecka do uczęszczania do szkoły otrzymującej dotacje publiczne, bez konieczności brania udziału w edukacji religijnej prowadzonej w takiej szkole.
5° Każde wyznanie religijne ma prawo zarządzać swoimi sprawami, posiadać, nabywać i zarządzać własnością, zarówno ruchomą jak i nieruchomą, oraz utrzymywać instytucje dla celów religijnych lub dobroczynnych.
6° Własność wyznania religijnego bądź instytucji edukacyjnej nie podlega przejęciu przez Państwo, z wyjątkiem przekształcenia w niezbędne zakłady użyteczności publicznej, po wypłaceniu odszkodowania.