Konstytucja Kanady                                    I. Akt konstytucyjny z 1867 r.

EDUKACJA

    93. Legislatura każdej prowincji ma wyłączność stanowienia prawa w odniesieniu do edukacji zgodnie z poniższymi postanowieniami:

    (1) Nic w prawie nie może ograniczać praw i przywilejów, jakie przed utworzeniem Unii przysługiwały, na mocy prawa w prowincji, szkołom wyznaniowym różnych grup społecznych;

    (2) Wszelka władza, przywileje i obowiązki nadane i nałożone przed utworzeniem Unii na mocy prawa w Górnej Kanadzie na szkoły panującego wyznania i rzymskokatolickie szkoły poddanych Jej Wysokości pozostają w mocy i zostają rozszerzone na odrębne szkoły mniejszości protestanckiej i rzymskokatolickie szkoły poddanych Jej Wysokości w Quebecu;

    (3) W prowincjach, w których na mocy prawa przed utworzeniem Unii funkcjonował system szkół panującego wyznania lub oddzielnych szkół wyznaniowych lub został on przez legislaturę prowincji wprowadzony po utworzeniu Unii, odwołania od aktu lub decyzji dowolnej władzy prowincji ograniczającej prawa i przywileje protestanckiej lub rzymskokatolickiej mniejszości poddanych Jej Wysokości z zakresu edukacji należy składać Gubernatorowi Generalnemu w Radzie;

    (4) W sytuacjach, gdy prawo niezbędne do właściwej egzekucji postanowień tego artykułu zdaniem Gubernatora Generalnego w Radzie nie zostało ustanowione lub w przypadku, gdy decyzja Gubernatora Generalnego w Radzie lub odwołanie na mocy tego artykułu nie jest w całości wykonywane przez właściwe władze prowincji, Parlament Kanady - w każdym z tych przypadków i w czasie, jaki wymagają tego okoliczności - może ustanowić środki zaradcze dla właściwej egzekucji postanowień tego artykułu i decyzji Gubernatora Generalnego w Radzie na podstawie tego artykułu.