Konstytucja Kanady                                    I. Akt konstytucyjny z 1867 r.

VII. SĄDOWNICTWO

    96. Gubernator Generalny mianuje sędziów sądów wyższych, okręgowych i regionalnych w każdej prowincji z wyjątkiem Sądów ds. Spadkowych w Nowej Szkocji i Nowym Brunszwiku.

    97. Dopóki prawo dotyczące własności i praw cywilnych w Ontario, Nowej Szkocji i Nowym Brunszwiku i procedury sądowej w tych prowincjach nie zostanie ujednolicone, sędziowie sądów tych prowincji mianowani przez Gubernatora Generalnego są wybierani z grona prawników zarejestrowanych w tych prowincjach.

    98. Sędziowie sądów w Quebecu są wybierani z grona prawników zarejestrowanych w tej prowincji.

    99. (1) Z uwzględnieniem ustępu (2) tego artykułu, sędziowie sądów wyższych piastują urząd, o ile spełniają przesłankę godnego zachowania, ale mogą zostać odwołani przez Gubernatora Generalnego na podstawie adresu Senatu i Izby Gmin.

    (2) Sędziowie Sądu Najwyższego, mianowani przed, jak i po wejściu w życie tego artykułu, kończą sprawowanie urzędu po osiągnięciu 75 lat lub w momencie wejścia w życie tego artykułu, jeżeli w tym czasie osiągnęli już wspomniany wiek.

    100. Wynagrodzenia, dodatki i emerytury sędziów sądów wyższych, okręgowych i regionalnych (z wyjątkiem Sądów ds. Spadkowych w Nowej Szkocji i Nowym Brunszwiku) i sądów morskich w przypadkach gdy ich sędziowie otrzymują stałą pensję, są ustalane i gwarantowane przez Parlament Kanady.

    101. Parlament Kanady może, niezależnie od postanowień zawartych w niniejszym Akcie, od czasu do czasu decydować o powołaniu, utrzymaniu i organizacji Naczelnego Sądu Apelacyjnego Kanady i o tworzeniu innych sądów dla lepszego przestrzegania prawa Kanady.