Konstytucja Kanady                                    I. Akt konstytucyjny z 1867 r.

ONTARIO I QUEBEC

    134. Dopóki legislatury Ontario i Quebecu nie postanowią inaczej, Wicegubernatorzy w Ontario i w Quebecu, aktami opatrzonymi Wielką Pieczęcią odpowiedniej prowincji, powołują urzędników do sprawowania poniższych urzędów: Prokuratora Generalnego, Sekretarza i Archiwisty Prowincji, Skarbnika Prowincji, Komisarza Posiadłości Korony, Komisarza Rolnictwa i Robót Publicznych, a w przypadku Quebecu dodatkowo Głównego Doradcy Prawnego i mogą poprzez zarządzenia Wicegubernatora w Radzie od czasu do czasu określać ich obowiązki, a także funkcje ministerstw, którym przewodniczą lub którym podlegają oraz ich urzędników i sekretarzy, mogą również powoływać innych i dodatkowych urzędników do sprawowania urzędu i od czasu do czasu określać ich obowiązki, a także funkcje ministerstw, którym przewodniczą lub którym podlegają oraz ich urzędników i sekretarzy.

    135. Dopóki legislatury Ontario lub Quebecu nie postanowią inaczej, wszystkie uprawnienia, władza, obowiązki, funkcje, odpowiedzialność lub kompetencje, które przed wejściem niniejszego Aktu w życie przysługiwały lub nałożone były na mocy ustawy, statutu lub rozporządzenia Górnej Kanady, Dolnej Kanady i Kanady na Prokuratora Generalnego, Generalnego Doradcę Prawnego, Sekretarza i Archiwistę Prowincji Kanady, Ministra Finansów, Komisarza Posiadłości Korony, Komisarza Robót Publicznych, Ministra Rolnictwa i Głównego Zarządcy, i nie są niezgodne z niniejszym Aktem, przysługują lub zostają nałożone na każdego urzędnika powołanego przez Wicegubernatora na zwolnione stanowisko; Komisarz Rolnictwa i Robót Publicznych ma sprawować obowiązki i funkcje przypisane przed wejściem niniejszego Aktu w życie na mocy prawa Prowincji Kanada - urzędom Ministra Rolnictwa i Komisarza Robót Publicznych.

    136. Do czasu wprowadzenia zmiany przez Wicegubernatora w Radzie, Wielkie Pieczęcie Ontario i Quebecu pozostają takie same lub tego samego wzoru, jak odpowiednio używane przez prowincję Dolnej Kanady i Górnej Kanady przed zjednoczeniem w Prowincję Kanada.

    137. Słowa "i od tej chwili aż do końca dziesięciu następnych sesji Parlamentu" lub słowa o podobnym znaczeniu użyte w tymczasowych ustawach Prowincji Kanada, które nie utraciły znaczenia prawnego przed utworzeniem Unii, należy interpretować w sposób obejmujący i odnoszący się do następnej sesji Parlamentu Kanady, jeśli przedmiot sprawy wchodzi w zakres jego kompetencji określonej w niniejszym Akcie lub do następnej sesji odpowiednio legislatury Ontario lub Quebecu, jeśli przedmiot sprawy na mocy niniejszego Aktu wchodzi w zakres ich kompetencji.

    138. Użycie słów "Górna Kanada" w miejsce "Ontario" lub "Dolna Kanada" w miejsce "Quebec" w aktach prawnych, rozporządzeniach, procesach, orzeczeniach, dokumentach, sprawach lub rzeczach po utworzeniu Unii nie skutkuje unieważnieniem.

    139. Każda proklamacja opatrzona Wielką Pieczęcią Prowincji Kanada wydana przed utworzeniem Unii, która wejdzie w życie w czasie późniejszym, a odnosząca się do Prowincji Kanada, Dolnej Kanady lub Górnej Kanady oraz sprawy i kwestie w niej proklamowane będą wcielane w życie i realizowane tak, jakby Unia nie została utworzona.

    140. Każda proklamacja, opatrzona Wielką Pieczęcią Prowincji Kanada na podstawie dowolnej ustawy legislatury tej prowincji, a odnosząca się do Prowincji Kanada, Dolnej Kanady lub Górnej Kanady, nie wydana przed utworzeniem Unii, może zostać wydana przez Wicegubernatora Ontario lub Quebecu i opatrzona Wielką Pieczęcią odpowiedniej prowincji, jeśli jej materia tego wymaga; po wydaniu takiej proklamacji kwestie i sprawy w niej ogłoszone będą wcielane w życie i realizowane w Ontario i Quebecu tak, jakby Unia nie została utworzona.

    141. Dopóki Parlament Kanady nie postanowi inaczej, zakłady karne Prowincji Kanada pozostają zakładami karnymi Ontario i Quebecu.

    142. Podział i uregulowanie długów, kredytów, obciążeń, własności i udziałów Górnej Kanady i Dolnej Kanady zostanie rozstrzygnięte w drodze arbitrażu przez trzech arbitrów, z których jednego wybiera Rząd Ontario, drugiego Rząd Quebecu, a trzeciego Rząd Kanady; wyboru arbitrów nie można dokonać, zanim nie zbierze się Parlament Kanady i legislatury Ontario i Quebecu, a arbiter wybrany przez Rząd Kanady nie może zamieszkiwać ani w Ontario, ani w Quebecu.

    143. Gubernator Generalny w Radzie może od czasu do czasu decydować, według uznania, o przeznaczeniu i przekazaniu odpowiednich stenogramów, książek i dokumentów należących do Prowincji Kanada, albo do Ontario, albo do Quebecu i od tego momentu stanowią one własność danej prowincji, a każda ich kopia czy wyciąg, należycie potwierdzone przez urzędnika, któremu powierzono oryginały, są honorowane jako dowody.

    144. Wicegubernator Quebecu może od czasu do czasu, przez proklamację opatrzoną Wielką Pieczęcią Prowincji, wchodzącą w życie w dniu przez nią określonym, ustanawiać okręgi w tych częściach prowincji Quebec, w których nie były one ustanowione oraz wyznaczać ich granice i obszar.