Gospodarka Litwy opiera się na prawie własności prywatnej, swobodzie działalności gospodarczej i inicjatywie jednostki.
Państwo popiera społecznie korzystne przedsięwzięcia gospodarcze i inicjatywy.
Państwo reguluje działalność gospodarczą tak, by służyła dobru całego narodu.
Ustawa zabrania monopolizacji produkcji i rynku oraz chroni swobodę uczciwej konkurencji.
Państwo broni interesów konsumentów.
Republika Litewska ma wyłączne prawo własności zasobów podziemnych, a także majacych znaczenie państwowe wód wewnętrznych, lasów, parków, dróg, obiektów historycznych, archeologicznych i kulturalnych.
Republika Litewska ma wyłączne prawo do przestrzeni powietrznej nad jej terytorium, do jej szelfu kontynentalnego i strefy ekonomicznej na Morzu Bałtyckim.
Podmioty zgraniczne mogą nabywać w Republice Litewskiej ziemię, wody wewnętrzne i lasy zgodnie z ustawą konstytucyjną.
Prawo własności ziemi zgodnie z warunkami i trybem postępowania określonymi w ustawie może należeć do państw obcych w celu tworzenia placówek dyplomatycznych i konsularnych.
Każdy człowiek ma prawo do swobodnego wyboru pracy lub działalności gospodarczej, a także do właściwych, bezpiecznych i nieszkodliwych dla zdrowia warunków pracy, do sprawiedliwego wynagrodzenia za pracę oraz do ochrony socjalnej w razie bezrobocia.
Zasady świadczenia pracy przez cudzoziemców w Republice Litewskiej określa ustawa.
Praca przymusowa jest zabroniona.
Pracy przymusowej nie stanowi służba w wojsku lub w wojskowej służbie zastępczej, ani praca obywateli w czasie wojny, klęsk żywiołowych, epidemii i w innych nadzwyczajnych sytuacjach.
Pracy przymusowej nie stanowi określona przez ustawę praca skazanych przez sąd.
Każdy pracownik ma prawo do wypoczynku, czasu wolnego i corocznego, płatnego urlopu.
Czas pracy jest określony przez ustawę.
Związki zawodowe powstają w sposób wolny i działają samodzielnie. Bronią zawodowych, ekonomicznych i społecznych praw oraz interesów ludzi pracy.
Wszystkie związki zawodowe mają równe prawa.
Pracujący broniąc swych ekonomicznych i społecznych interesów mają prawo do strajku.
Ograniczenie prawa do strajku oraz przesłanki i tryb jego wykonywania określa ustawa.
Państwo gwarantuje obywatelom prawo do renty starczej i inwalidzkiej, pomoc socjalną w razie bezrobocia, choroby, wdowieństwa, utraty żywiciela oraz w innych przypadkach przewidzianych przez ustawę.
Państwo troszczy się o zdrowie obywateli, gwarantuje pomoc medyczną oraz opiekę w razi choroby. Tryb udzielania obywatelom bezpłatnej pomocy medycznej w państwowych zakładach leczniczych określa ustawa.
Państwo pobudza rozwój kultury fizycznej społeczeństwa i wspiera sport.
Państwo i każdy człowiek z osobna są obowiązani do ochrony środowiska naturalnego przed szkodliwymi oddziaływaniami.
Państwo troszczy się o ochronę środowiska naturalnego, świata zwierzęcego i roślinnego, poszczególnych tworów przyrody oraz miejsc o szczególnej wartości. Państwo sprawuje nadzór nad zrównoważonym wykorzystywaniem zasobów naturalnych, a także nad ich odtwarzaniem i pomnażaniem.
Dewastowanie ziemi i jej wnętrza, zanieczyszczanie wód i powietrza, stwarzanie radioaktywnego zagrożenia środowiska, zakażanie świata roślinnego i zwierzęcego jest zabronione ustawowo.
Rozdział następny