1. Nabycie, posiadanie, zrzeczenie się i utratę obywatelstwa Malty reguluje prawo.
2. Podwójne lub wielokrotne obywatelstwo jest dopuszczalne na zasadach określanych przez prawo obowiązujące w danym czasie na Malcie.
1. Każdemu, kto zgodnie z niniejszą Konstytucją lub jakąkolwiek ustawą Parlamentu jest obywatelem Malty albo kto zgodnie z obowiązującym w danym czasie aktem prawnym każdego innego kraju, którego dotyczy niniejszy artykuł, jest obywatelem tego kraju, przysługuje, na mocy obywatelstwa, status obywatela Wspólnoty.
2. Każdemu, kto zgodnie z Brytyjską ustawą o obywatelstwie z 1948 r. jest poddanym brytyjskim nieposiadającym obywatelstwa albo kto pozostaje poddanym brytyjskim zgodnie z art. 2 tej ustawy, przysługuje, z mocy tego statusu, status obywatela Wspólnoty;
3. Niniejszy artykuł dotyczy krajów wymienionych w Czwartym Aneksie do niniejszej Konstytucji;
4. Prezydent może w drodze dekretu zmieniać, uzupełniać, ograniczać lub zastępować listę krajów wymienionych w Czwartym Aneksie do niniejszej Konstytucji.
1. Obywatel Wspólnoty, który nie jest obywatelem Malty, lub obywatel Republiki Irlandii, który nie jest obywatelem Malty, nie jest winny naruszenia jakiegokolwiek prawa obowiązującego na Malcie z powodu jakichkolwiek czynów lub zaniechań dokonanych w jakiejkolwiek części Wspólnoty innej niż Malta lub Republika Irlandii ani też dokonanych w żadnym innym obcym kraju, chyba że:
(a) działanie lub zaniechanie stanowiłoby naruszenie prawa, gdyby był on cudzoziemcem i
(b) w przypadku działania lub zaniechania dokonanego w dowolnej części Wspólnoty lub w Republice Irlandii stanowiłoby ono naruszenie, jeśli kraj, w którym miało miejsce działanie lub zaniechanie, był krajem obcym.
2. Dla potrzeb niniejszego artykułu:
„cudzoziemiec” oznacza osobę, która nie jest obywatelem Wspólnoty, osobą chronioną przez prawo brytyjskie lub obywatelem Republiki Irlandii;
„osoba chroniona przez prawo brytyjskie” oznacza osobę chronioną w rozumieniu Brytyjskiej ustawy o obywatelstwie z 1948 r. lub innego prawa Wielkiej Brytanii zastępującego tę ustawę;
„kraj obcy” oznacza kraj (inny niż Republika Irlandii), który nie wchodzi w skład Wspólnoty.