WYKONYWANIE USTAW FEDERALNYCH I ADMINISTRACJA FEDERALNA
Artykuł 83
Kraje związkowe wykonują ustawy federalne we własnym zakresie, o ile niniejsza Ustawa Zasadnicza nie postanawia lub nie dopuszcza inaczej.
Artykuł 84
(1) Jeżeli wykonanie ustaw federalnych stanowi sprawy własne krajów związkowych, ustalają one organizację urzędów i postępowanie administracyjne. Jeżeli ustawy federalne stanowią inaczej, kraje związkowe mogą dokonywać odmiennych regulacji. Jeżeli kraj związkowy dokonał zgodnie ze zdaniem 2 odmiennej regulacji, dotyczące ich zakresu późniejsze regulacje federalne odnośnie do organizacji urzędów i postępowania administracyjnego wchodzą w tym kraju związkowym najwcześniej sześć miesięcy po ich ogłoszeniu, o ile za zgodą Bundesratu nie postanowiono inaczej. Art. 72 ust. 3 zdanie 3 znajduje odpowiednie zastosowanie. W wyjątkowych przypadkach Federacja może z powodu szczególnej potrzeby jednolitej dla całego terytorium Federacji regulacji, uregulować postępowanie administracyjne bez możliwości odmiennych regulacji w krajach związkowych. Ustawy te wymagają zgody Bundesratu. W drodze ustawy federalnej nie można przekazywać zadań gminom i związkom gmin51 .
(2) Rząd Federalny może za zgodą Bundesratu wydawać ogólne przepisy administracyjne.
(3) Rząd Federalny sprawuje nadzór nad wykonywaniem ustaw federalnych przez kraje związkowe, zgodnie z obowiązującym prawem. W tym celu Rząd Federalny może delegować swoich pełnomocników do najwyższych władz krajowych, a za zgodą tych władz lub w przypadku odmowy udzielenia zgody, za zgodą Bundesratu, również do władz podległych.
(4) Jeżeli braki przy wykonywaniu ustaw federalnych stwierdzone przez Rząd Federalny w krajach związkowych nie zostaną usunięte, wówczas Bundesrat na wniosek Rządu Federalnego lub kraju związkowego ustala, czy dany kraj naruszył prawo. Od uchwały Bundesratu przysługuje odwołanie do Federalnego Trybunału Konstytucyjnego.
(5) W celu wykonania ustaw federalnych Rząd Federalny może, w drodze ustawy federalnej wymagającej zgody Bundesratu, zostać upoważniony do wydawania w szczególnych przypadkach konkretnych instrukcji. Powinny one być kierowane do najwyższych władz krajów związkowych, chyba że Rząd Federalny uzna dany przypadek za pilny.
Artykuł 85
(1) Jeżeli kraje związkowe wykonują ustawy federalne na zlecenie Federacji, organizacja urzędów należy do krajów federalnych, o ile ustawy federalne wymagające zgody Bundesratu nie stanowią inaczej. W drodze ustawy federalnej nie można przekazywać zadań gminom i związkom gmin52 .
(2) Rząd Federalny może za zgodą Bundesratu wydawać ogólne przepisy administracyjne. Może on regulować jednolite wykształcenie urzędników i pracowników administracji. Kierownicy władz średniego szczebla powinni być mianowani w porozumieniu z nim.
(3) Władze krajów związkowych podlegają instrukcjom właściwych najwyższych władz Federacji. Instrukcje należy kierować do najwyższych władz krajowych, chyba że Rząd Federalny uzna sprawę za pilną. Najwyższe władze krajowe zobowiązane są do zapewnienia wykonania instrukcji.
(4) Nadzór Federacji rozciąga się na legalność i celowość wykonania. W tym celu Rząd Federalny może żądać sprawozdań i przedłożenia akt oraz delegować pełnomocników do wszystkich organów.
Artykuł 86
Jeżeli Federacja wykonuje ustawy przy pomocy własnej administracji federalnej lub korporacji federalnych albo instytucji prawa publicznego, Rząd Federalny wydaje ogólne przepisy administracyjne, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Regulują one organizację urzędów, o ile ustawa nie stanowi inaczej.
Artykuł 87
(1) Administracja federalna poprzez własne organy administracyjne prowadzi sprawy zagraniczne, federalną administrację finansową, a stosownie do postanowień art. 89 administrację federalnych dróg wodnych i żeglugi. Na mocy ustawy federalnej mogą być tworzone federalne organy straży granicznej, centralne urzędy do spraw informacji policyjnej i wywiadu, do spraw policji kryminalnej, gromadzenia materiałów w celu ochrony konstytucji oraz do spraw ochrony przed dążeniami na obszarze Federacji, które przez zastosowanie siły lub podejmowane w tym kierunku przygotowania zagrażają zagranicznym interesom Republiki Federalnej Niemiec53 .
(2) Jako podlegające bezpośrednio Federacji korporacje prawa publicznego prowadzone są takie instytucje ubezpieczeń społecznych, których zakres kompetencji rozciąga się poza obszar jednego kraju związkowego. Instytucje ubezpieczeń społecznych, których kompetencje rozciągają się poza obszar jednego kraju związkowego, ale nie więcej niż trzech krajów związkowych, prowadzone są odmiennie od postanowień zdania 1 w formie krajowych korporacji prawa publicznego, jeżeli przez uczestniczące w nich kraje związkowe określony zostanie kraj sprawujący nadzór.
(3) Ponadto dla spraw, co do których Federacji przysługują kompetencje ustawodawcze, mogą być tworzone na mocy ustawy federalnej samodzielne wyższe władze federalne i nowe korporacje federalne oraz instytucje prawa publicznego. Jeżeli w dziedzinach objętych przez ustawodawstwo federalne pojawią się nowe zadania dla Federacji, wówczas w razie konieczności za zgodą Bundesratu i większości członków Bundestagu mogą zostać utworzone władze federalne średniego i podstawowego szczebla.
(1) Federacja utrzymuje siły zbrojne w celu obrony. Ich liczebność oraz zasady organizacji muszą wynikać z budżetu.
(2) Siły zbrojne mogą być poza obroną użyte jedynie wtedy, gdy Ustawa Zasadnicza wyraźnie na to zezwala.
(3) W stanie obrony i w stanie napięcia siłom zbrojnym przysługuje uprawnienie do ochrony obiektów cywilnych i realizacji zadań z zakresu regulacji ruchu, o ile jest to konieczne dla wypełnienia ich zadań obronnych. Ponadto siłom zbrojnym w stanie obrony i w stanie napięcia może zostać powierzona ochrona obiektów cywilnych w celu wsparcia działań policyjnych; siły zbrojne współdziałają wówczas z właściwymi władzami.
(4) Dla odparcia niebezpieczeństwa grożącego istnieniu lub wolnościowemu, demokratycznemu ustrojowi Federacji lub jednemu z krajów związkowych, Rząd Federalny może, jeżeli spełnione są przesłanki z art. 91 ust. 2, a siły policyjne oraz Federalna Straż Graniczna nie są wystarczające dla wsparcia policji i Federalnej Straży Granicznej, zaangażować siły zbrojne do ochrony obiektów cywilnych oraz zwalczania zorganizowanych i uzbrojonych militarnie powstańców. Użycie sił zbrojnych należy wstrzymać na żądanie Bundestagu lub Bundesratu.
(1) Administracja wojskowa jest sprawowana w ramach własnej administracji federalnej poprzez własny system organów administracyjnych. Służy ona wypełnianiu zadań personalnych i związanych z bezpośrednim pokryciem zapotrzebowań materiałowych sił zbrojnych. Zaopatrzenie poszkodowanych w czasie służby wojskowej i sprawy budownictwa mogą być przekazane federalnej administracji wojskowej jedynie w drodze ustawy federalnej wymagającej zgody Bundesratu. Zgody Bundesratu wymagają ponadto ustawy, które upoważniają federalną administrację wojskową do ingerencji w prawa osób trzecich; nie dotyczy to ustaw z zakresu spraw personalnych.
(2) Ponadto ustawy federalne służące obronie włącznie ze sprawami zastępczej służby wojskowej i ochrony ludności cywilnej, wydane za zgodą Bundesratu, mogą stanowić, że będą w całości lub w części wykonywane w ramach własnej administracji federalnej z własnym systemem organów albo przez kraje związkowe na zlecenie Federacji. Jeżeli takie ustawy będą wykonywane przez kraje związkowe na zlecenie Federacji, mogą one za zgodą Bundesratu stanowić, że uprawnienia przysługujące na mocy art. 85 Rządowi Federalnemu i właściwym naczelnym władzom federalnym mogą w całości lub w części zostać przekazane wyższym władzom federalnym; może przy tym zostać postanowione, że władze te przy wydawaniu ogólnych przepisów administracyjnych na podstawie art. 83 ust. 2 zdanie 1 nie potrzebują zgody Bundesratu.
Ustawy wydane na podstawie art. 73 ust. 1 pkt 14 mogą za zgodą Bundesratu stanowić, że ich wykonanie należy do krajów związkowych na zlecenie Federacji.
(1) Administracja komunikacji lotniczej prowadzona jest w ramach własnej administracji federalnej. O publicznoprawnej lub prywatnoprawnej formie organizacyjnej stanowi ustawa federalna.
(2) W drodze ustawy federalnej wymagającej zgody Bundesratu zadania administracji komunikacji lotniczej mogą być przekazane krajom związkowym jako administracja zlecona.
(1) Administracja komunikacji kolejowej przez Koleje Federacji prowadzona jest w ramach własnej administracji federalnej. W drodze ustawy federalnej zadania z zakresu administracji komunikacji kolejowej mogą zostać przekazane krajom związkowym jako zadania własne.
(2) Federacja wykonuje przekazywane jej w drodze ustawy federalnej zadania administracji komunikacji kolejowej, przekraczające zakres kolei federalnych.
(3) Koleje federalne prowadzone są jako przedsiębiorstwa w formie prywatnoprawnej. Pozostają one własnością Federacji, o ile przedmiot przedsiębiorstwa obejmuje budowę, utrzymanie i eksploatację dróg szynowych. Zbycie udziałów Federacji w przedsiębiorstwach określonych w zdaniu 2 następuje na podstawie ustawy; większość udziałów w tych przedsiębiorstwach musi pozostać przy Federacji. Szczegóły regulowane są w drodze ustawy federalnej.
(4) Federacja gwarantuje, że uwzględni dobro ogółu, w szczególności w zakresie potrzeb komunikacyjnych przy rozbudowie i utrzymaniu sieci federalnych kolei, jak również w ofercie połączeń w tej sieci, o ile nie dotyczą one lokalnej kolejowej komunikacji osobowej. Szczegóły regulowane są w drodze ustawy federalnej.
(5) Ustawy wydawane na podstawie ust. 1 – 4 wymagają zgody Bundesratu. Poza tym zgody Bundesratu wymagają ustawy dotyczące rozwiązania, łączenia i podziału przedsiębiorstw kolejowych Federacji, przekazania dróg szynowych kolei federalnych na rzecz osób trzecich oraz zamknięcia dróg szynowych kolei federalnych lub mające wpływ na lokalną kolejową komunikację osobową.
(1) Zgodnie z postanowieniami ustawy federalnej wymagającej zgody Bundesratu, Federacja gwarantuje świadczenie odpowiednich i wystarczających usług pocztowych i telekomunikacyjnych na terytorium całej Federacji.
(2) Usługi w rozumieniu ust.1 są świadczone jako prywatna działalność gospodarcza przez przedsiębiorstwa utworzone z odrębnego majątku Niemieckiej Poczty Federalnej oraz przez innych prywatnych oferentów. Zadania zwierzchnie w zakresie poczty i telekomunikacji wykonywane są w ramach federalnej administracji własnej.
(3) Bez naruszania postanowień ust. 2 zdanie 2 Federacja wykonuje w formie prawnej instytucji federalnych prawa publicznego poszczególne zadania odnoszące się do przedsiębiorstw utworzonych z odrębnego majątku Niemieckiej Poczty Federalnej zgodnie z postanowieniami ustawy federalnej.
Federacja tworzy Bank Federalny jako bank walutowy i emisyjny. Jego zadania i kompetencje mogą zostać przekazane w ramach Unii Europejskiej Europejskiemu Bankowi Centralnemu, który jest niezależny i związany pierwszorzędnym celem, jakim jest zabezpieczenie stabilności cen.
Artykuł 89
(1) Federacja jest właścicielem dotychczasowych dróg wodnych Rzeszy.
(2) Federacja sprawuje administrację federalnych dróg wodnych poprzez swoje własne władze. Federacja wykonuje zadania państwowe z zakresu żeglugi śródlądowej, wykraczające poza zasięg jednego kraju związkowego, oraz zadania z zakresu żeglugi morskiej, które zostaną jej przekazane w drodze ustawy. Administrację federalnych dróg wodnych znajdujących się w granicach jednego kraju związkowego Federacja może na wniosek przekazać temu krajowi jako administrację zleconą. Jeżeli droga wodna przebiega przez obszar większej liczby krajów, Federacja może zlecić administrację krajowi zaproponowanemu przez zainteresowane kraje związkowe.
(3) Przy administracji, rozbudowie i budowie nowych dróg wodnych należy w porozumieniu z krajami związkowymi chronić potrzeby środowiska naturalnego i gospodarki wodnej.
Artykuł 90
(1) Federacja jest właścicielem dotychczasowych autostrad i dróg Rzeszy.
(2) Kraje związkowe lub przewidziane prawem krajów związkowych organizacje samorządowe sprawują na zlecenie Federacji administrację autostrad federalnych i pozostałych federalnych dróg ruchu dalekobieżnego.
(3) Na wniosek kraju związkowego Federacja może przejąć administrację autostrad federalnych i innych federalnych dróg ruchu dalekobieżnego znajdujących się na terytorium danego kraju związkowego.
(1) Dla odparcia niebezpieczeństwa grożącego istnieniu lub wolnościowemu, demokratycznemu ustrojowi Federacji lub jednemu z krajów związkowych, kraj związkowy może zażądać sił policyjnych innych krajów, jak również sił i urządzeń innych instytucji administracyjnych oraz Federalnej Straży Granicznej.
(2) Jeżeli kraj związkowy, któremu grozi niebezpieczeństwo, nie ma możliwości lub nie jest gotowy bronić się sam, Rząd Federalny może poddać swoim instrukcjom policję tego kraju i siły policyjne innych krajów związkowych, jak również użyć jednostek Federalnej Straży Granicznej. Zarządzenie to powinno zostać uchylone z chwilą usunięcia niebezpieczeństwa, a ponadto w każdej chwili na żądanie Bundesratu. Jeżeli niebezpieczeństwo rozciąga się na obszar więcej niż jednego kraju, Rząd Federalny może udzielać instrukcji rządom krajów związkowych, o ile jest to konieczne dla skutecznego odparcia niebezpieczeństwa; nie narusza to postanowień zdania 1 i zdania 2.