a) Zgromadzenie Państwowe
Zgromadzenie Państwowe składa się z 90 posłów reprezentujących obywateli Słowenii.
Posłowie są wybierani w wyborach powszechnych, równych, bezpośrednich i w głosowaniu tajnym.
W skład Zgromadzenia Państwowego musi być zawsze wybrany jeden przedstawiciel wspólnoty narodowej włoskiej i jeden węgierskiej.
System wyborczy określony jest ustawą przyjętą przez Zgromadzenie Państwowe większością dwu trzecich głosów wszystkich posłów.
Zgromadzenie Państwowe wybierane jest na cztery lata.
Jeśli kadencja Zgromadzenia Państwowego upływa w czasie wojny lub stanu wyjątkowego, mandat Zgromadzenia przedłuża się na okres sześciu miesięcy po ustaniu działań wojennych lub zakończeniu stanu wyjątkowego, lecz mandat ten może wygasnąć wcześniej, jeśli Zgromadzenie tak postanowi.
Wybory do Zgromadzenia Państwowego zarządza Prezydent Republiki. Nowe Zgromadzenie Państwowe wybierane jest nie wcześniej niż dwa miesiące i nie później niż 15 dni przed upływem czterech lat od pierwszej sesji poprzedniego Zgromadzenia Państwowego. W razie rozwiązania Zgromadzenia Państwowego, nowe Zgromadzenie wybiera się nie później niż dwa miesiące po rozwiązaniu. Kadencja poprzednigo Zgromadzenia Państwowego kończy się wraz z pierwszym posiedzeniem nowego Zgromadzenia Państwowego, które zwołuje Prezydent Republiki nie później niż w ciągu 20 dni po wyborach.
Posłowie są przedstawicielami całego ludu i nie są związani żadnymi instrukcjami.
Ustawa określa komu przysługuje prawo wybieralności oraz jakie funkcje i rodzaje działalności nie mogą być łączone z mandatem posła.
Zgromadzenie Państwowe stwierdza prawidłowość wyboru posła. Przeciw decyzji Zgromadzenia Państwowego w tej sprawie można, zgodnie z ustawą, wnieść skargę do Sądu Konstytucyjnego.
Poseł do Zgromadzenia Państwowego nie ponosi odpowiedzialności karnej za poglądy wypowiadane i głosy oddane na posiedzeniach Zgromadzenia Państwowego i jego organów roboczych.
Poseł nie może być aresztowany, a jeśli się powoła na immunitet, nie można podjąć przeciw niemu postępowania karnego, z wyjątkiem przypadku, gdy wyrazi na to zgodę Zgromadzenie Państwowe, chyba że został on schwytany na popełnianiu przestępstwa, za które grozi kara wyższa niż pięć lat więzienia.
Zgromadzenie Państwowe może objąć immunitetem także posła, który się na immunitet nie powoływał, lub który został schwytany na popełnianiu przestępstwa o jakim mowa w ustępie poprzednim.
Przewodniczący Zgromadzenia Państwowego wybierany jest większością głosów wszystkich posłów.
Zgromadzenie Państwowe obraduje na posiedzeniach zwyczajnych i nadzwyczajnych.
Posiedzenia zwyczajne i nadzwyczajne zwołuje Przewodniczący Zgromadzenia Państwowego; Przewodniczący musi zwołać posiedzenie nadzwyczajne, jeśli tego zażąda co najmniej jedna czwarta posłów do Zgromadzenia lub Prezydent Republiki.
Zgromadzenie Państwowe może podejmować decyzje. o ile w posiedzeniu bierze udział większość posłów. Zgromadzenie Państwowe uchwala ustawy i podejmuje inne decyzje oraz wyraża zgodę na ratyfikację umów międzynarodowych większością głosów obecnych posłów, chyba że konstytucja lub ustawa wymaga innej większości.
Zgromadzenie Państwowe może określać prawa i obowiązki obywateli i innych osób jedynie ustawą.
Projekt ustawy może być wniesiony przez Rząd lub każdego posła. Projekt ustawy może być wniesiony także przez co najmniej pięć tysięcy wyborców.
Zgromadzenie Państwowe przyjmuje ustawy w postępowaniu wielostopniowym, chyba że przepisy regulaminu Zgromadzenia stanowią inaczej.
Zgromadzenie Państwowe może zarządzić referendum w sprawach podlegających regulacji ustawowej. Zgromadzenie Państwowe jest związane wynikiem referendum.
Zgromadzenie Państwowe może zarządzić referendum, o którym mówi ustęp poprzedni z własnej inicjatywy, a musi je zarządzić, jeśli tego zażąda co najmniej jedna trzecia posłów, Rada Państwa lub czterdzieści tysięcy wyborców.
Prawo udziału w referendum służy obywatelom, którzy posiadają prawa wyborcze.
Propozycję uważa się za przyjętą, jeśli opowie się za nią większość wyborców uczestniczących w referendum.
Tryb przeprowadzenia referendum określa ustawa uchwalona przez Zgromadzenie Państwowe większością dwu trzecich głosów obecnych posłów.
Ustawy są ogłaszane przez Prezydenta Republiki nie później niż w ciągu 8 dni po ich uchwaleniu.
Rada Państwa w ciągu 7 dni po uchwaleniu ustawy, a przed jej ogłoszeniem może zażądać jej ponownego rozpatrzenia przez Zgromadzenie Państwowe. Do ponownego uchwalenia ustawy konieczne jest, by opowiedziała się za nią większość ogólnej liczby posłów, chyba że konstytucja wymaga dla uchwalenia danej ustawy większej liczby głosów. Ponowna uchwała Zgromadzenia Państwowego jest ostateczna.
Stan wyjątkowy ogłasza się, gdy istnieniu państwa grozi istotne i powszechne niebezpieczeństwo. O ogłoszeniu stanu wojny lub stanu wyjątkowego, o niezbędnych środkach jego urzeczywistnienia i jego zniesieniu decyduje na wniosek Rządu Zgromadzenie Państwowe.
Zgromadzenie Państwowe decyduje o użyciu sił obronnych.
Gdyby Zgromadzenie Państwowe nie mogło się zebrać na posiedzeniu, decyzje, o których mowa w pierwszym i drugim ustępie niniejszego artykułu podejmuje Prezydent Republiki. Decyzje te muszą być przedstawione Zgromadzeniu Państwowemu do zatwierdzenia, gdy tylko się ono zbierze.
Zgromadzenie Państwowe może przeprowadzć dochodzenie w sprawach o znaczeniu publicznym, a musi to uczynić na żądanie jednej trzeciej posłów do Zgromadzenia Państwowego lub Rady Państwa. Zgromadzenie Państwowe powołuje w tym celu komisję, która posiada uprawnienia śledcze i orzekające takie same jak sądy.
Zgromadzenie Państwowe posiada regulamin, uchwalony większością dwu trzecich głosów obecnych posłów.
Posłowie do Zgromadzenia Państwowego otrzymują wynagrodzenie oraz rekompensatę określone ustawą.
Rozdział następny