Słowenia jest państwem wszystkich swoich obywateli opartym na trwałym i niezbywalnym prawie narodu słoweńskiego do samostanowienia.
Władza w Słowenii należy do ludu. Obywatele i obywatelki sprawują ją bezpośrednio a zwłaszcza poprzez wybory, oraz zgodnie z zasadą podziału władz na ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą.
Na mocy umowy międzynarodowej, ratyfikowanej przez Zgromadzenie Państwowe większością dwu trzecich głosów ogólnej liczby posłów, Słowenia może przekazać wykonywanie części swoich praw suwerennych organizacji międzynarodowej powołanej w celu ochrony praw człowieka i podstawowych wolności, demokracji i zasad państwa prawnego, a także może stać się członkiem obronnego sojuszu państw utworzonego z poszanowaniem powyższych wartości.
Przed ratyfikacją umowy międzynarodowej, o której mowa w poprzednim ustępie, Zgromadzenie Państwowe może zarządzić referendum. Propozycję uważa się za przyjętą, jeśli opowie za nią większość wyborców, którzy oddali ważne głosy. Zgromadzenie Państwowe jest związane wynikiem takiego referendum. W razie jego przeprowadzenia niedopuszczalne jest zarządzenie referendum dotyczącego przyjęcia ustawy o ratyfikacji takiej umowy.
Akty prawne i decyzje przyjęte przez organizację międzynarodową, której Słowenia przekazała wykonywanie części swoich praw suwerennych, będą stosowane w Słowenii zgodnie z prawem tej organizacji.
W toku postępowania dotyczącego przyjmowania aktów prawnych i decyzji przez organizację międzynarodową, której Słowenia przekazała wykonywanie części swoich praw suwerennych, rząd jest zobowiązany do szybkiego informowania Zgromadzenia Państwowego o projektach takich aktów i decyzji, a także o swoich działaniach w ich sprawie. Zgromadzenie Państwowe może w związku z nimi zajmować stanowisko, które rząd bierze pod uwagę w swoich działaniach. Stosunki między Zgromadzeniem Państwowym a rządem wynikające z tego ustępu określa szczegółowo ustawa przyjęta większością dwu trzecich głosów obecnych posłów.
Artykuł 4
Słowenia jest państwem terytorialnie jednolitym i niepodzielnym.
Artykuł 5
Słowenia chroni na swoim terytorium prawa człowieka i podstawowe wolności. Chroni i zapewnia prawa autochtonicznych wspólnot narodowych - włoskiej i węgierskiej. Dba o dobro autochtonicznych słoweńskich mniejszości narodowych w państwach sąsiednich i Słoweńców na obczyźnie oraz wspiera zachowanie ich związków z ojczyzną. Dba o zachowanie bogactwa naturalnego i dziedzictwa kulturalnego, a także zapewnia harmonijny rozwój cywilizacyjny i kulturalny Słowenii.
Słoweńcy nieposiadający obywatelstwa słoweńskiego mogą korzystać w Słowenii ze szczególnych praw i przywilejów. Charakter i zakres tych praw i przywilejów określa ustawa.
Artykuł 6
Godłem Słowenii jest tarcza, w środku której na niebieskim tle przedstawiony jest widok góry Triglav w kolorze białym; poniżej umieszczone są dwie faliste niebieskie linie przedstawiające morze i rzeki; powyżej znajduje się odwrócony trójkąt złożony z trzech złotych sześcioramiennych gwiazd. Tarcza otoczona jest czerwoną obwódką. Godło odpowiada przyjętym zasadom geometrycznym i kolorystycznym.
Flagą Słowenii jest biało-niebiesko-czerwona narodowa flaga słoweńska z godłem Słowenii. Stosunek szerokości do długości flagi wynosi jak jeden do dwóch. Barwy na fladze umieszczone są w następującym porządku: biała, niebieska, czerwona. Każda z barw pokrywa trzecią część szerokości flagi. Godło umieszczone jest w górnej lewej części flagi w taki sposób, że w połowie znajduje się na polu białym a w połowie na polu niebieskim.
Hymnem narodowym Słowenii jest "Zdravljica".
Posługiwanie się godłem, flagą i hymnem narodowym określa ustawa.
Artykuł 7
Państwo i wspólnoty religijne są rozdzielone.
Wspólnoty religijne są równouprawnione; przysługuje im swoboda działalności.
Artykuł 8
Ustawy i inne przepisy muszą pozostawać w zgodzie z powszechnie obowiązującymi zasadami prawa międzynarodowego i z wiążącymi Słowenię umowami międzynarodowymi. Ratyfikowane i opublikowane umowy międzynarodowe są stosowane bezpośrednio.
Artykuł 9
W Słowenii zapewnia się istnienie samorządu lokalnego.
Artykuł 10
Stolicą Słowenii jest miasto Lublana.
Artykuł 11
Językiem urzędowym w Słowenii jest słoweński. Na obszarach gmin, w których zamieszkują narodowe wspólnoty włoska lub węgierska językami urzędowymi są również włoski lub węgierski.
Artykuł 12
Obywatelstwo Słowenii określa ustawa.
Artykuł 13
Cudzoziemcy korzystają, zgodnie z umowami międzynarodowymi, z wszelkich praw zapewnionych Konstytucją i ustawami z wyjątkiem praw, które na mocy konstytucji lub ustaw przysługują jedynie obywatelom Słowenii.