Rozdział 9
WŁADZA FINANSOWA 1)
§ 1
Prawo do nakładania podatków i opłat państwowych określone zostało w rozdz. 8.
§ 2
Środki państwowe nie mogą być użyte w sposób inny niż określony przez Riksdag.
Sposób użycia środków państwowych na określone cele ustala Riksdag w ustawie budżetowej zgodnie z §§ 3-5. Riksdag może jednak zadecydować o wykorzystaniu środków w inny sposób.
§ 3
Riksdag uchwala ustawę budżetową na najbliższy rok budżetowy lub, z ważnych powodów, na inny okres budżetowy. Riksdag określa kwoty dochodów państwowych oraz przydziela środki na określone cele. Decyzje powyższe ujęte zostają w formie budżetu państwa.
Riksdag może zadecydować, że określone środki będą użyte w czasie innym niż w okresie budżetowym.
Uchwalając ustawę budżetową w trybie niniejszego paragrafu, Riksdag powinien uwzględniać potrzeby Królestwa na wypadek wojny, zagrożenia wojennego lub innych nadzwyczajnych okoliczności związanych z obroną Królestwa.
§ 41
W przypadku nieukończenia postępowania przewidzianego w § 3 przed rozpoczęciem okresu budżetowego, Riksdag przyznaje w niezbędnym wymiarze środki do czasu ukończenia postępowania. Riksdag może upoważnić Komisję Finansową do podjęcia takiej decyzji w zastępstwie Riksdagu.
1. Treść znowelizowana ustawą nr 1470 z 1994 r.
§ 5
W ciągu roku budżetowego Riksdag może, w postaci prowizorium budżetowego, dokonać ponownie ustalenia dochodów państwowych oraz zmienić przeznaczenie środków, a także przydzielić nowe środki.
§ 6
Rząd przedkłada Riksdagowi projekt budżetu państwa.
§ 7
W związku z ustawą budżetową lub odrębnie, Riksdag może określić kierunki rozwoju określonej działalności państwowej na czas dłuższy niż przyznano środki.
§ 8
Środki państwowe oraz inne dochody pozostają w dyspozycji Rządu. Przepisu powyższego nie stosuje się do środków przeznaczonych na potrzeby Riksdagu oraz jego organów lub ustawowo objętych specjalnym zarządem.
§ 9
Riksdag określa w niezbędnym zakresie podstawy zarządzania i dysponowania własnością państwową. Riksdag może równocześnie określić, które decyzje powinny być podjęte za jego zgodą.
§ 101
Bez upoważnienia Riksdagu, Rząd nie może zaciągnąć pożyczek bądź zobowiązań o charakterze finansowym.
1. Treść znowelizowana ustawą nr 1444 z 1988 r.
§ 111
Rząd ponosi odpowiedzialność za bieżące rozwiązywanie kwestii polityki walutowej. Ustawa ureguluje pozostałe zasady prowadzenia polityki walutowej.
1. Treść znowelizowana ustawą nr 1402 z 1998 r.
§ 121
Bank Królestwa
2) jest centralnym bankiem Królestwa jako instytucja podporządkowana Riksdagowi. Bank Królestwa ponosi odpowiedzialność za politykę pieniężną. Żadna instytucja nie może decydować, jak Bank Szwecji ma rozstrzygać kwestie, które należą do zakresu polityki pieniężnej.Bank Królestwa ma jedenastu komisarzy, którzy są wybierani przez Riksdag. Bankiem Królestwa kieruje zarząd mianowany przez komisarzy Banku.
Riksdag rozstrzyga o udzieleniu absolutorium dla komisarzy Banku i jego zarządu. Jeżeli Riksdag odmówi udzielenia absolutorium komisarzom Banku, powinni oni ustąpić z urzędu. Komisarze mogą usunąć ze stanowiska poszczególnych członków zarządu Banku, o ile nie są oni w stanie wykonywać swoich uprawnień w zakresie powierzonych im zadań, bądź gdy uznani zostali za winnych dopuszczenia się poważnych zaniedbań.
Przepisy dotyczące wyboru komisarzy Banku Królestwa oraz kierowania i działalności Banku Królestwa stanowi się w drodze ustawy.
1. Treść znowelizowana ustawą nr 1402 z 1998 r.
§ 131
Bank Szwecji ma wyłączne prawo emisji banknotów i monet. Przepisy dotyczące obiegu pieniądza i zasad płatności zawarte są w ustawie.
1. Treść znowelizowana ustawą nr 1501 z 1991 r.