AKT O WOLNOŚCI WYPOWIEDZI 1)

z 14 listopada 1991 r.

w brzmieniu tekstu jednolitego z 26 listopada 1998 r.

 

Rozdział 1

POSTANOWIENIA PODSTAWOWE

§ 11

W stosunkach ze społeczeństwem każdy obywatel szwedzki ma zagwarantowane, na mocy niniejszego Aktu, prawo zamieszczania i publicznego wyrażania myśli, poglądów, wrażeń oraz innego typu informacji dotyczących jakiejkolwiek kwestii, za pośrednictwem przekazu radiowego, telewizji lub podobnych nośników przekazu, filmu, wideogramów, świetlnych obrazów ruchomych bądź innych technicznych nośników przekazu.

Wolność wypowiedzi, w ujęciu niniejszego Aktu, ma służyć zapewnieniu swobodnej wymiany poglądów, swobodnego i wszechstronnego pozyskiwania informacji oraz swobody twórczości artystycznej. W dziedzinach tych nie dopuszcza się innych ograniczeń niż te, które wynikają z niniejszego Aktu.

Postanowienia w niniejszym Akcie dotyczące programu radiowego stosuje się odpowiednio także do programu telewizyjnego, a ponadto do niektórych innych form przekazywania dźwięku, obrazu lub tekstu za pomocą fal elektromagnetycznych.

Za techniczne nośniki przekazu, w rozumieniu niniejszego Aktu, uważa się nośniki przekazu zawierające tekst, obraz lub dźwięk, które mogą zostać odczytane, wysłuchane lub w inny sposób odtworzone za pomocą środków technicznych.

1. Treść znowelizowana ustawą nr 1439 z 1998 r.

§ 21

Każdy obywatel szwedzki ma zagwarantowane prawo do przekazywania informacji w każdej kwestii wobec autorów lub inaczej nazwanych twórców, wobec wydawców, redakcji, biur informacyjnych lub przedsiębiorstw wytwarzających w jakiejkolwiek postaci formy technicznego przekazu przeznaczone do publikacji w programach radiowych i w innych przekazach tego rodzaju. Ma on ponadto prawo dostarczania informacji na jakikolwiek temat w celu udostępnienia tych informacji innym podmiotom albo ich opublikowania. Prawa te nie podlegają innym ograniczeniom niż wynikające z niniejszego Aktu.

1. Treść znowelizowana ustawą nr 1439 z 1998 r.

§ 31

Żaden materiał przeznaczony do prezentacji w programie radiowym lub przez inne techniczne nośniki przekazu nie może być poddany uprzedniemu badaniu przez organ władzy czy inny organ publiczny. Nie zezwala się organom władzy ani też innym organom publicznym, poza upoważnieniami zawartymi w niniejszym Akcie, na zakazywanie lub wstrzymywanie publikacji albo publicznego rozpowszechniania programu radiowego lub innych technicznych nośników przekazu ze względu na posiadane przez te organy wiadomości lub oczekiwania dotyczące treści tych programów.

Mimo postanowień ust. 1 ustawa może wprowadzić zasady poddawania ocenie i zatwierdzania obrazów ruchomych w filmach, wideogramach bądź w innych nośników technicznych, które mają być pokazywane publicznie.

Bez podstawy wynikającej z niniejszego Aktu, żaden organ władzy lub inny organ publiczny nie może zakazać lub wstrzymać ze względu na treść rozpowszechniania programu radiowego lub wykorzystania technicznych nośników przekazu, ani zabronić posługiwania się tymi środkami technicznymi, które zostały użyte do rozpowszechniania programu radiowego. Te same zasady stosuje się do budowy urządzeń przesyłowych dla przekazywania programu radiowego.

1. Treść znowelizowana ustawą nr 1439 z 1998 r.

§ 41

Bez podstawy wynikającej z niniejszego Aktu, żaden organ władzy lub inny organ publiczny nie może ingerować w treść programu radiowego lub innych technicznych nośników przekazu z powodu nadużycia wolności wypowiedzi albo w przypadku przyczynienia się do nadużycia tej wolności. Poza przesłankami określonymi w niniejszym Akcie, nie można w żadnym przypadku ingerować w treść programu lub nośnika przekazu.

1. Treść znowelizowana ustawą nr 1439 z 1998 r.

§ 5

Każdy, komu przyznano władzę orzekania w sprawach o nadużycie wolności wypowiedzi lub w innych sprawach przestrzegania niniejszego Aktu, powinien uwzględniać, iż wolność wypowiedzi stanowi podwalinę wolnego społeczeństwa. Powinien on zawsze brać pod uwagę bardziej cel niż formę prezentacji. W razie wątpliwości powinien on raczej zwolnić od odpowiedzialności niż ją zastosować.

§ 6

Niniejszy Akt stosuje się do przekazywania programu radiowego skierowanego wprost do publiczności i przeznaczonego do odbioru za pomocą środków technicznych.

Do programu radiowego, który emitowany jest ze Szwecji za pośrednictwem przekazu satelitarnego, mają zastosowanie przepisy dotyczące programu publicznego.

Ustawa określi wyjątki od postanowień niniejszego Aktu odnoszące się do programu radiowego, który w zasadzie przeznaczony jest do odbioru poza terytorium kraju oraz programu radiowego, który przekazuje się drogą kablową, ale nie obejmuje z reguły większej liczby odbiorców. Wyjątki te nie odnoszą się do postanowień § 2 i § 3.

§ 7

Do programu radiowego emitowanego zza granicy oraz programu retransmitowanego do Szwecji z zagranicy za pomocą przekazu satelitarnego, a rozpowszechnianego w Szwecji równolegle w oryginalnej formie, stosuje się jedynie następujące przepisy:

§ 3 ust. 1 - w odniesieniu do zakazu kontroli wstępnej i stosowania innych ograniczeń,

§ 3 ust. 3 - w odniesieniu do posiadania środków wspomagania technicznego i budowy sieci kablowej,

§ 4 - w odniesieniu do zakazu ingerencji bez upoważnienia, wynikającego z niniejszego Aktu,

§ 5 - w odniesieniu do przesłanek, które powinny być uwzględnione przy stosowaniu niniejszego Aktu,

rozdz. 3 § 1 - w odniesieniu do prawa dotyczącego przekazywania programów radiowych drogą kablową,

rozdz. 3 § 3 i § 5 - w odniesieniu do niektórych zasad działalności prawodawczej i kontroli przestrzegania prawa.

O ile Riksdag zaaprobuje umowę międzynarodową dotyczącą programów radiowych w zakresie uregulowań, o których mowa w § 12 ust. 2, przepis ten znajdzie zastosowanie do rozpowszechniania programu radiowego w zakresie, w jakim nie pozostaje on w sprzeczności z tą umową.

W rozdz. 10 § 2 zamieszczone zostały przepisy dotyczące prawa do informowania i dostarczania wiadomości i danych celem publikowania ich w programach radiowych emitowanych zza granicy.

§ 8

Do programów radiowych lub ich części stanowiących bezpośrednie transmisje bieżących informacji, nabożeństw bądź oficjalnych wystąpień, realizowanych przez inną osobę niż osoba zarządzająca programem, nie stosuje się postanowień:

§ 2 - o prawie do przekazywania informacji i dostarczania danych dla ich rozpowszechniania,

§ 4 - o zakazie ingerencji,

§ 5 - o przesłankach stosowania niniejszego Aktu,

rozdz. 2 - o prawie do anonimowości,

rozdz. 5-7 - o przestępstwach przeciw wolności wypowiedzi, o odpowiedzialności, jak również o nadzwyczajnym wnoszeniu oskarżeń oraz odpowiednich środkach przymusu,

rozdz. 9 - o wytaczaniu procesu o naruszenie wolności wypowiedzi,

rozdz. 10 § 2 - o prawie do informowania oraz dostarczania danych celem ich rozpowszechniania w programie radiowym emitowanym zza granicy.

§ 91

Przepisy niniejszego Aktu dotyczące programu radiowego stosuje się również do redagowania pisma periodycznego bądź do programu radiowego, do profesjonalnego wytwarzania technicznych nośników przekazu oraz do agencji informacyjnych działających przy wykorzystaniu fal elektromagnetycznych w zakresie korzystania z danych publicznych bezpośrednio ze zbiorów danych tworzonych przy użyciu techniki komputerowej. Powyższe nie stosuje się, jeśli przejmowanie danych może zmienić zawartość zbiorów.

1. Treść znowelizowana ustawą nr 1439 z 1998 r.

§ 101

Niniejszy Akt stosuje się do tych technicznych nośników przekazu, które są publicznie udostępniane w Szwecji w drodze ich odtwarzania, sprzedaży lub przekazywania w inny sposób.

Niniejszego Aktu nie stosuje się w przypadkach, kiedy z zasady materiał nie mógł być przyjęty do rozpowszechnienia. Jeżeli nic innego nie wynika z okoliczności, niniejszy Akt stosuje się do przekazów z zachowaniem wymogów określonych przepisami § 13 w rozdz. 3 oraz § 4 w rozdz. 4.

1. Treść znowelizowana ustawą nr 1439 z 1998 r.

§ 111

Niektóre programy radiowe i techniczne nośniki przekazu winny być traktowane jak pisma periodyczne w zakresie przewidzianym w § 7 ust. 2 rozdz. 1 Aktu o Wolności Druku.

1. Treść znowelizowana ustawą nr 1439 z 1998 r.

§ 121

Postanowienia § 8 i § 9 rozdz. 1 Aktu o Wolności Druku dotyczące regulacji ustawowej odnoszącej się do praw twórców, do reklam handlowych, informacji instytucji kredytowych i sposobów postępowania w zakresie dostarczania informacji - poza ograniczeniami wynikającymi z niniejszego Aktu - stosuje się również do programu radiowego i do innych technicznych nośników przekazu.

Postanowienia niniejszego Aktu nie stanowią przeszkody dla ustanowienia w drodze ustawy ogólnych zakazów zamieszczania reklam handlowych w programie radiowym lub określenia przesłanek zamieszczania tychże reklam. To samo odnosi się do przepisów o zakazach oraz o przesłankach dotyczących zamieszczania reklam i przekazywania programów, których koszty w całości lub części pokrywa inna osoba niż prowadząca działalność programową.

1. Treść znowelizowana ustawą nr 1439 z 1998 r.

§ 131

Niniejszego Aktu nie stosuje się w odniesieniu do scen pornograficznych z udziałem dzieci.

1 Paragraf dodany ustawą nr 1439 z 1998 r.

1) Podstawę tłumaczenia stanowił tekst Aktu w języku szwedzkim Lag om ändring i yttrandefrihetsgrundlagen, ogłoszony w oficjalnym organie publikacyjnym Szwecji "Svensk Författningssamling" w 1998 r., ustawa nr 1439 (przyp. red.).