Biorąc pod uwagę Deklarację w sprawie pokoju i współpracy wydaną przez szefów państw
i rządów, uczestniczących w spotkaniu Rady Północnoatlantyckiej w Rzymie w dniach 7
i 8 listopada 1991 roku, wzywającą do ustanowienia Północnoatlantyckiej Rady Współpracy
oraz Oświadczenie Północnoatlantyckiej Rady Współpracy w sprawie dialogu, partnerstwa
i współpracy z dnia 20 grudnia 1991 roku;
odnotowując zaproszenie do Partnerstwa dla Pokoju, sformułowane i podpisane przez szefów
państw i rządów państw-członków Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego na spotkaniu
Rady Północnoatlantyckiej w Brukseli dnia 10 stycznia 1994;
uznając potrzebę określenia statusu przedstawicielstw i przedstawicieli państw trzecich przy
Organizacji;
biorąc pod uwagę, że celem immunitetów i przywilejów zawartych w niniejszej umowie nie jest
osiąganie korzyści przez poszczególne osoby, lecz zapewnienie właściwego wypełniania przez
nie swoich funkcji związanych z Organizacją;
strony niniejszej Umowy uzgodniły, co następuje:
ARTYKUŁ 1
W rozumieniu niniejszej Umowy:
"Organizacja" oznacza Organizację Traktatu Północnoatlantyckiego;
"Państwo-członek" oznacza państwo-stronę Traktatu Północnoatlantyckiego, podpisanego
w Waszyngtonie dnia 4 kwietnia 1949 roku;
"Państwo trzecie" oznacza państwo nie będące stroną Traktatu Północnoatlantyckiego,
podpisanego w Waszyngtonie dnia 4 kwietnia 1949 roku, które przyjęło zaproszenie do
programu Partnerstwa dla Pokoju i podpisało Dokument ramowy Partnerstwa oraz jest
członkiem Północnoatlantyckiej Rady Współpracy lub jest innym państwem zaproszonym przez
Radę Północnoatlantycką do ustanowienia przedstawicielstwa przy Organizacji.
ARTYKUŁ 2
(a) Państwo-członek, na którego terytorium Organizacja ma swoją siedzibę, przyzna
przedstawicielstwom państw trzecich przy Organizacji oraz personelowi przedstawicielstwa
immunitety i przywileje przyznawane przedstawicielstwom dyplomatycznym i ich personelowi;
(b) Ponadto państwo-członek, na którego terytorium Organizacja ma swoją siedzibę, przyzna
zwyczajowe immunitety i przywileje przedstawicielom państw trzecich, pełniącym swoje
funkcje czasowo, w stosunku do których nie ma zastosowania ustęp (a) niniejszego artykułu,
w czasie gdy przebywają oni na terytorium tego państwa w celu zapewnienia właściwego
reprezentowania państw trzecich w pracach Organizacji.
ARTYKUŁ 3
(a) Niniejsza Umowa będzie otwarta do podpisu dla państw-członków oraz podlega ratyfikacji,
przyjęciu lub zatwierdzeniu. Dokumenty ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia zostaną złożone
w archiwach rządu Królestwa Belgii, który poinformuje wszystkie państwa-sygnatariuszy
o złożeniu każdego takiego dokumentu;
(b) Po złożeniu przez co najmniej dwa spośród państw-członków, wliczając w to
państwo-członka, na którego terytorium Organizacja ma swoją siedzibę, dokumentów
ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, niniejsza Umowa wejdzie w życie w stosunku do wyżej
wymienionych państw. Umowa wejdzie w życie w stosunku do wszystkich pozostałych
państw-sygnatariuszy w dniu złożenia przez te państwa dokumentów ratyfikacji.
ARTYKUŁ 4
(a) Niniejsza Umowa może zostać wypowiedziana przez każdą z umawiających się stron
w drodze pisemnej notyfikacji o wypowiedzeniu przekazanej rządowi Królestwa Belgii, który
poinformuje o takiej notyfikacji wszystkie państwa-sygnatariuszy;
(b) Wypowiedzenie wchodzi w życie po upływie roku od otrzymania notyfikacji przez rząd
Królestwa Belgii.
Na dowód tego niżej podpisani, należycie upełnomocnieni przez swoje rządy pełnomocnicy
podpisali niniejszą Umowę, której teksty angielski i francuski są jednakowo autentyczne.
Sporządzono w Brukseli, dnia 14 września 1994 roku.