1. My, szefowie państw i rządów krajów członkowskich Sojuszu Północnoatlantyckiego przybyliśmy razem do Madrytu, by nadać kształt nowemu NATO w miarę jak zmierzamy ku XXI wiekowi. Został osiągnięty istotny postęp w wewnętrznej adaptacji Sojuszu. Jako istotny krok w ewolucyjnym procesie otwierania Sojuszu zaprosiliśmy trzy kraje do rozpoczęcia rozmów o przystąpieniu. W istotny sposób umocniliśmy nasze związki z partnerami poprzez Euroatlantycką Radę Partnerstwa oraz poszerzenie Partnerstwa dla Pokoju. Podpisanie w dniu 27 maja Aktu podstawowego NATO-Rosja oraz Karty, którą podpiszemy jutro z Ukrainą, świadczy o naszym zaangażowaniu na rzecz nie podzielonej Europy. Wzmacniamy również nasz dialog śródziemnomorski. Naszym celem jest wzmocnienie pokoju i stabilności w obszarze euroatlantyckim.
Wyłania się nowa Europa, Europa większej integracji i współpracy. Powstaje otwarta architektura bezpieczeństwa europejskiego, do której wnosimy swój wkład, wraz z innymi organizacjami europejskimi. Nasz Sojusz będzie nadal motorem tego procesu.
2. Zmierzamy ku realizacji naszej wizji sprawiedliwego i trwałego porządku pokojowego w całej Europie, opartego na przestrzeganiu praw człowieka, wolności i demokracji. W oczekiwaniu na 50. rocznicę Traktatu Północnoatlantyckiego, ponownie potwierdzamy nasze zaangażowanie na rzecz mocnego, dynamicznego partnerstwa pomiędzy sojusznikami europejskimi i północnoatlatyckimi, które było dotąd i nadal będzie podstawą istnienia Sojuszu oraz wolnej i pomyślnie rozwijającej się Europy. Żywotność więzi transatlantyckiej skorzysta na rozwoju prawdziwego, zrównoważonego partnerstwa, w którym Europa bierze na siebie większą odpowiedzialność. W tym duchu budujemy Europejską Tożsamość w dziedzinie Bezpieczeństwa i Obrony w ramach NATO. Sojusz i Unia Europejska podzielają wspólne interesy strategiczne. Witamy z zadowoleniem porozumienia osiągnięte na posiedzeniu Rady Europejskiej w Amsterdamie. NATO pozostanie zasadniczym forum konsultacji dla swych członków oraz miejscem uzgadniania polityki mającej wpływ na bezpieczeństwo i zobowiązania obronne sojuszników w ramach Traktatu Waszyngtońskiego.
3. Utrzymując naszą kluczową funkcję zbiorowej obrony, zaadaptowaliśmy nasze struktury polityczne i wojskowe w celu poprawy naszej zdolności sprostania nowym wyzwaniom regionalnego kryzysu i opanowywania konfliktów. Stały wkład NATO w pokój w Bośni i Hercegowinie oraz współpraca na bezprecedensową skalę z innymi krajami i organizacjami międzynarodowymi odzwierciedlają oparte na współpracy podejście, które stanowi klucz do budowania wspólnego bezpieczeństwa. Tworzy się nowe NATO: nowe NATO dla nowej i nie podzielonej Europy.
4. Bezpieczeństwo członków NATO jest nieodłącznie związane z bezpieczeństwem całej Europy. Poprawa warunków bezpieczeństwa i stabilności w krajach obszaru euroatlantyckiego, w których pokój jest kruchy i obecnie przeważa niestabilność, pozostaje dla Sojuszu jedną z głównych spraw. Konsolidacja demokratycznych i wolnych społeczeństw na całym kontynencie, zgodnie z zasadami OBWE, jest dlatego przedmiotem bezpośredniej i materialnej troski dla Sojuszu. Polityka NATO, by budować skuteczną współpracę poprzez działania wychodzące na zewnątrz, w tym Euroatlantycką Radę Partnerstwa, z wolnymi krajami, które podzielają wartości Sojuszu, w tym członkami Unii Europejskiej, jak również kandydatami do członkostwa w UE.
5. Na naszym ostatnim spotkaniu w Brukseli powiedzieliśmy, że oczekiwalibyśmy i powitalibyśmy z zadowoleniem przystąpienie nowych członków, jako część ewolucyjnego procesu, z uwagi na wydarzenia polityczne i w dziedzinie bezpieczeństwa zachodzące w całej Europie. Jak dotychczas dwanaście krajów europejskich zwróciło się z prośbą o przyjęcie do Sojuszu. Witamy z zadowoleniem aspiracje i wysiłki tych krajów. Nadszedł już czas, by rozpocząć nową fazę tego procesu. Studium o rozszerzeniu NATO stwierdzające m.in., że skuteczność wojskowa NATO powinna być utrzymywana w miarę rozszerzania się NATO, rezultaty zintensyfikowanego dialogu z zainteresowanymi partnerami oraz analizy istotnych czynników wiążących się z przyjęciem nowych członków stworzyły podstawę, na której można dokonać oceny aktualnego stanu przygotowań dwunastu krajów aspirujących do członkostwa w Sojuszu.
6. Zapraszamy dziś Czechy, Węgry i Polskę do rozpoczęcia z NATO rozmów o członkostwie. Naszym celem jest podpisanie protokołu o ich przystąpieniu podczas spotkań ministerialnych w grudniu 1997 roku i zakończenie na czas procesu ratyfikacyjnego, tak aby ich członkostwo stało się faktem w 50. rocznicę Traktatu Waszyngtońskiego w kwietniu 1999 r. W okresie prowadzącym do przystąpienia, Sojusz zaangażuje zaproszone kraje, w możliwie najszerszym zakresie i tam gdzie zajdzie potrzeba, w działania Sojuszu, w celu zapewnienia ich jak najlepszego przygotowania do podejmowania obowiązków i zobowiązań wynikających z członkostwa w rozszerzonym Sojuszu. Polecamy Stałej Sesji Rady opracowanie w tym celów właściwych mechanizmów.
7. Przyjęcie nowych członków pociągnie za sobą implikacje dla Sojuszu. Będzie się wiązało z zapewnieniem przez Sojusz takich środków, jakich rozszerzenie będzie z konieczności wymagać. Polecamy Stałej Sesji Rady szybkie wyciągnięcie wniosków z analizy implikacji zbliżającego się rozszerzenia dla zasobów Sojuszu, przy wykorzystaniu trwających prac nad implikacjami wojskowymi. Jesteśmy pewni, że w warunkach bezpieczeństwa panujących dziś w Europie koszty Sojuszu związane z integracją nowych członków nie przekroczą możliwości oraz że środki potrzebne dla pokrycia tych kosztów będą zapewnione.
8. Potwierdzamy ponownie, że NATO pozostaje otwarte na nowych członków zgodnie z artykułem 10 Traktatu Północnoatlantyckiego. Sojusz będzie nadal witał z zadowoleniem nowych członków w celu dalszego popierania zasad Traktatu i przyczyniania się do bezpieczeństwa regionu euroatlantyckiego. Sojusz planuje wystosowywać dalsze zaproszenia w nadchodzących latach do krajów pragnących i zdolnych do przyjęcia na siebie obowiązków i zobowiązań wynikających z członkostwa, wtedy gdy NATO zdecyduje, że włączenie tych krajów służyłoby ogólnym interesom politycznym i strategicznym Sojuszu oraz że włączenie zwiększyłoby ogólne bezpieczeństwo i stabilność w Europie. Aby nadać znaczenie temu zobowiązaniu, NATO utrzyma aktywne związki z tymi krajami, które wyraziły zainteresowanie członkostwem w NATO, jak również z tymi, które mogą zechcieć ubiegać się o członkostwo w przyszłości. Te kraje, które uprzednio wyraziły zainteresowanie członkostwem w NATO, lecz nie zostały dzisiaj zaproszone do rozpoczęcia rozmów o przystąpieniu, będą nadal brane pod uwagę jako kandydaci do przyszłego członkostwa. Rozważania ujęte w naszym Studium o rozszerzeniu NATO z 1995 r. mają nadal zastosowanie w odniesieniu do przyszłych kandydatów, niezależnie od ich położenia geograficznego. Żaden demokratyczny kraj, którego przyjęcie spełniałoby cele Traktatu, nie będzie wyłączony z rozważań. Ponadto, w celu zwiększenia ogólnego bezpieczeństwa i stabilności w Europie, dalsze kroki w trwającym procesie rozszerzenia Sojuszu powinny równoważyć troski związane z bezpieczeństwem wszystkich sojuszników.
By wspierać ten proces, mocno zachęcamy do aktywnego uczestnictwa kraje aspirujące do członkostwa w Euroatlantyckiej Radzie Partnerstwa i Partnerstwie dla Pokoju, co pogłębi jeszcze bardziej ich polityczne i wojskowe zaangażowanie w pracę Sojuszu. Zamierzamy również kontynuować zintensyfikowane dialogi Sojuszu z tymi krajami, które aspirują do członkostwa w NATO lub w inny sposób pragną prowadzić dialog z NATO na temat zagadnień członkostwa. W tym celu powyższe zintensyfikowane dialogi obejmą pełny zakres zagadnień politycznych, wojskowych, finansowych i związanych z bezpieczeństwem, dotyczących ewentualnego członkostwa, bez uszczerbku dla jakichkolwiek ostatecznych decyzji Sojuszu. Obejmą one spotkania w ramach EAPC, jak również okresowe spotkania ze Stałą Sesją Rady Północnoatlantyckiej i Międzynarodowym Sztabem NATO oraz innymi ciałami NATO zależnie od wskazań. Dotrzymując naszych obietnic pozostawienia otwartych drzwi na przyjęcie dodatkowych członków Sojuszu w przyszłości, polecamy również, aby ministrowie spraw zagranicznych dokonywali stałego przeglądu tego procesu i informowali nas o jego przebiegu.
Dokonamy przeglądu tego procesu na naszym następnym spotkaniu w roku 1999. W odniesieniu do krajów aspirujących do członkostwa odnotowujemy z wielkim zainteresowaniem i bierzemy pod uwagę pozytywny rozwój wydarzeń prowadzących ku demokracji i praworządności w szeregu krajów Europy południowo-wschodniej, szczególnie w Rumunii i Słowenii.
Sojusz uznaje potrzebę budowania większej stabilności, bezpieczeństwa i współpracy regionalnej w krajach południowo-wschodniej Europy oraz w promowaniu ich coraz większej integracji ze społecznością euroatlantycką. Jednocześnie uznajemy postęp osiągnięty w kierunku coraz większej stabilności i współpracy przez państwa regionu bałtyckiego, które są również krajami aspirującymi do członkostwa. Z punktu widzenia przyszłości Sojuszu, postęp w kierunku osiągnięcia tych celów będzie ważny dla naszego ogólnego celu, jakim jest wolna, przeżywająca rozkwit i nie podzielona Europa, w której panuje pokój.
9. Ustanowienie w Sintra Euroatlantyckiej Rady Partnerstwa stanowi nowy wymiar w stosunkach z naszymi partnerami. Oczekujemy jutrzejszego spotkania z szefami państw i rządów pod egidą EAPC.
EAPC będzie istotnym elementem w naszych wspólnych wysiłkach na rzecz zwiększenia bezpieczeństwa i stabilności w regionie euroatlantyckim. Opierając się na udanych doświadczeniach związanych z NACC oraz Partnerstwem dla Pokoju, dostarczy ona kompleksowych ram dla wszystkich aspektów naszej szeroko zakrojonej współpracy i przeniesie ją na jakościowo nowy poziom. Pogłębi i w większym stopniu nada kierunek naszym wielostronnym dyskusjom politycznym i na temat bezpieczeństwa, zwiększy zakres i istotę naszej praktycznej współpracy oraz zwiększy przejrzystość i zaufanie w sprawach bezpieczeństwa wśród wszystkich krajów członkowskich EAPC. Poszerzony polityczny wymiar konsultacji i współpracy, jaki zaoferuje EAPC, pozwoli partnerom, jeżeli zechcą, rozwinąć bezpośrednie polityczne związki poszczególnych krajów lub ich grup z Sojuszem. EAPC zwiększy zakres konsultacji i współpracy w kwestiach i działaniach regionalnych.
10. Partnerstwo dla Pokoju stało się ogniskowym punktem naszych wysiłków na rzecz zbudowania nowych wzorców praktycznej współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa. Bez PdP nie bylibyśmy zdolni do tak skutecznego i sprawnego zorganizowania i rozmieszczenia Sił Wprowadzających oraz Sił Stabilizujących Pokój w Bośni i Hercegowinie, z udziałem tak wielu spośród naszych partnerów.
Witamy z zadowoleniem i popieramy podjętą w Sintra decyzję, by poszerzyć Partnerstwo dla Pokoju poprzez wzmocnienie elementu politycznej konsultacji, zwiększenie roli odgrywanej przez partnerów w podejmowaniu decyzji i planowaniu, oraz poprzez zwiększenie operacyjności PdP. W przyszłości partnerzy będą zdolni do bliższego zaangażowania się w zagadnienia wynikające z programu PdP, jak również operacje PdP, na różnych szczeblach struktury wojskowej Sojuszu zostaną ustanowione elementy sztabowe Sojuszu, a Proces Planowania i Oceny będzie przypominał proces planowania sił NATO. Dzięki zasadzie włączania i indywidualnego różnicowania, kraje-partnerzy będą mogły przybliżyć się do Sojuszu. Zapraszamy wszystkie kraje-partnerów do skorzystania w pełni z nowych możliwości, jakie zaoferuje poszerzone PdP.
Wraz z poszerzonym zakresem możliwości pojawia się również potrzeba odpowiedniej politycznej i wojskowej reprezentacji w Kwaterze Głównej NATO w Brukseli. Dlatego też stworzyliśmy dla partnerów możliwość ustanowienia misji dyplomatycznych przy NATO zgodnie z porozumieniem brukselskim, które weszło w życie w dniu 28 marca 1997 roku. Zapraszamy i zachęcamy kraje-partnerów do skorzystania z tej możliwości.
11. Akt podstawowy o stosunkach dwustronnych, współpracy i bezpieczeństwie między NATO i Federacją Rosyjską, podpisany w dniu 27 maja 1997 r. w Paryżu, jest wydarzeniem historycznym. Otwiera nową erę w dziedzinie europejskich stosunków bezpieczeństwa, erę współpracy pomiędzy NATO a Rosją. Akt podstawowy odzwierciedla nasze wzajemne zaangażowanie we wspólne budowanie trwałego i powszechnego pokoju w regionie euroatlantyckim na zasadach demokracji i bezpieczeństwa opartego na współpracy. Jego postanowienia stanowią wkład w stojące u podstaw NATO zadanie, jakim jest zwiększanie bezpieczeństwa wszystkich państw europejskich, które jest dodatkowo wzmacniane również poprzez nasze działania tutaj, w Madrycie. Akt dostarcza NATO i Rosji ram, dzięki którym zamierzamy stworzyć mocne, stabilne i trwałe partnerstwo. Poczuwamy się do wspólnej pracy z Rosją w celu pełnego wykorzystania postanowień Aktu podstawowego.
Poprzez nowe forum stworzone zgodnie z Aktem podstawowym - Stałą Wspólną Radę NATO-Rosja - NATO i Rosja będą konsultować, współpracować i, gdy zajdzie taka potrzeba, działać wspólnie, by sprostać wyzwaniom dla bezpieczeństwa w Europie. Działania Rady będą opierać się na zasadach wzajemności i przejrzystości. Współpraca pomiędzy oddziałami rosyjskimi i NATO-wskimi w Bośni i Hercegowinie oraz pomiędzy sztabami w SHAPE pokazuje, co jest możliwe, kiedy pracujemy razem. Będziemy budować na tym doświadczeniu, w tym poprzez PdP, aby rozwinąć prawdziwą współpracę pomiędzy NATO i Rosją. Oczekujemy na regularne konsultacje z Rosją, obejmujące szeroki zakres tematów, oraz na rozwinięcie bliższej współpracy, w tym pomiędzy władzami wojskowymi, poprzez Stałą Wspólną Radę, która wkrótce rozpocznie pracę.
12. Przywiązujemy ogromne znaczenie do jutrzejszego podpisania Karty o szczególnym partnerstwie między NATO i Ukrainą. Karta NATO-Ukraina przeniesie współpracę NATO-Ukraina na bardziej merytoryczną płaszczyznę, zaoferuje nowy potencjał dla wzmocnienia naszych związków oraz zwiększy bezpieczeństwo w regionie. Jesteśmy przekonani, że niezależność, terytorialna integralność i suwerenność Ukrainy stanowią kluczowy czynnik zapewniający bezpieczeństwo w Europie. W dalszym ciągu popieramy proces reform na Ukrainie, w miarę jej rozwoju jako demokratycznego kraju o gospodarce rynkowej.
Chcemy opierać się na dotychczas podjętych działaniach, służących mocnym i trwałym związkom pomiędzy NATO i Ukrainą. Witamy z zadowoleniem praktyczną współpracę z Sojuszem poprzez uczestnictwo Ukrainy w ramach sił IFOR i SFOR, jak również otwarcie ostatnio biura informacyjnego NATO w Kijowie, które stanowią ważny wkład na rzecz tej sprawy. Oczekujemy szybkiego i aktywnego wprowadzenia w życie tej Karty.
13. Region śródziemnomorski zasługuje na ogromną uwagę, ponieważ bezpieczeństwo w całej Europie jest blisko związane z bezpieczeństwem i stabilnością w regionie Morza Śródziemnomorskiego. Jesteśmy zadowoleni z rozwoju inicjatywy śródziemnomorskiej, która została uruchomiona w wyniku naszego ostatniego spotkania w Brukseli. Dialog, jaki ustanowiliśmy pomiędzy NATO a kilkoma śródziemnomorskimi krajami, postępuje naprzód i rozwija się pomyślnie, przyczynia się do budowy zaufania i współpracy w regionie oraz uzupełnia inne międzynarodowe wysiłki. Popieramy podjęcie środków uzgodnionych przez ministrów spraw zagranicznych w Sintra, związanych z poszerzeniem zakresu i wzmocnieniem tego dialogu; na podstawie ich zaleceń postanowiliśmy dzisiaj ustanowić nowy komitet podlegający Radzie Północnoatlantyckiej - Grupę Współpracy Śródziemnomorskiej, która będzie w całości odpowiadać za dialog śródziemnomorski.
14. Witamy z zadowoleniem dotychczasowy postęp w wewnętrznym przekształcaniu Sojuszu. Jego fundamentalne cele to utrzymanie skuteczności wojskowej Sojuszu i jego zdolności reagowania na szeroką gamę sytuacji kryzysowych, utrzymanie więzi transatlantyckiej, oraz rozwinięcie Europejskiej Tożsamości w Dziedzinie Bezpieczeństwa i Obrony ( ESDI) w ramach Sojuszu. Uznajemy istotną pracę wykonaną już w związku z opracowaniem nowej struktury dowodzenia dla Sojuszu; realizację koncepcji Międzynarodowych Połączonych Sił do Zadań Specjalnych (CJTF); budowanie ESDI w ramach NATO. Przywiązujemy wielką wagę do szybkiego i udanego zakończenia tego procesu. W połączeniu z wcześniejszymi redukcjami i restrukturyzacją sił wojskowych Sojuszu, da to Sojuszowi szeroką gamę możliwości niezbędnych dla sprostania wyzwaniom przyszłości.
15. Witamy z zadowoleniem istotny postęp osiągnięty w tworzeniu nowej struktury dowodzenia, która umożliwi Sojuszowi przeprowadzanie szerokiej gamy misji w sposób bardziej skuteczny i elastyczny, będzie wspierała nasze poszerzone związki z partnerami oraz przyjmowanie nowych członków, oraz zapewni, w ramach rozwijania ESDI w NATO, wytworzenie mechanizmów w zakresie europejskiego dowodzenia, służących przygotowaniu, wspieraniu, dowodzeniu i przeprowadzaniu operacji kierowanych przez UZE.
Odnotowujemy, że określone zostały istotne elementy nowej struktury dowodzenia i że będą one stanowiły podstawę do dalszego działania. Musimy utrzymać tempo tych prac. Odpowiednio do tego poleciliśmy Stałej Sesji Rady, aby, korzystając z pomocy Komitetu Wojskowego, pracowała nad rozwiązaniem nie rozstrzygniętych jeszcze kwestii, w celu osiągnięcia porozumienia na temat przyszłej struktury dowodzenia NATO do czasu spotkań ministerialnych Rady w grudniu.
16. W związku z powyższym członkowie zintegrowanej struktury wojskowej Sojuszu przyjmują ciepło dzisiejsze ogłoszenie przez Hiszpanię jej gotowości do pełnego uczestnictwa w nowej strukturze dowodzenia Sojuszu, kiedy już w tej sprawie zostanie osiągnięte prozumienie. Pełne uczestnictwo Hiszpanii zwiększy jej ogólny wkład w bezpieczeństwo Sojuszu, pomoże rozwinąć Europejską Tożsamość w dziedzinie Bezpieczeństwa i Obrony w ramach NATO oraz wzmocni więź transatlantycką.
17. Jesteśmy zadowoleni z postępu osiągniętego w realizacji koncepcji CJTF, w tym wstępnego wyznaczenia podstawowych kwater i oczekujemy prób, jakie mają zostać przeprowadzone. Koncepcja ta zwiększy naszą zdolność dowodzenia i kontrolowania wielonarodowych i wielozadaniowych sił, tworzonych i rozmieszczanych w szybkim trybie, które będą zdolne do prowadzenia szerokiego zakresu operacji wojskowych. Międzynarodowe Połączone Siły do Zadań Specjalnych ułatwią również ewentualne uczestnictwo krajów nie należących do NATO w operacjach wojskowych, a przez umożliwienie prowadzenia operacji CJTF kierowanych przez UZE przyczynią się w ramach Sojuszu do rozwoju ESDI.
18. Ponownie potwierdzamy, jak już to zostało podane w naszej Deklaracji brukselskiej z 1994 roku, nasze pełne poparcie dla rozwoju Europejskiej Tożsamości w dziedzinie Bezpieczeństwa i Obrony w postaci udostępnienia zasobów i potencjału NATO dla operacji UZE. Mając to na uwadze, Sojusz buduje ESDI, opierając się na solidnych, wojskowych zasadach oraz odpowiednim planowaniu wojskowym i pozwala na tworzenie militarnie spójnych i skutecznych sił zdolnych do działania pod polityczną kontrolą i strategicznym kierunkiem UZE. Popieramy decyzje podjęte w tej sprawie podczas zeszłorocznego spotkania ministerialnego w Berlinie, które służą interesom Sojuszu, jak również UZE.
W dalszym ciągu aprobujemy istotny postęp dokonany w realizacji tych decyzji oraz w rozwijaniu ESDI w ramach Sojuszu. W związku z tym aprobujemy decyzje podjęte w odniesieniu do europejskich mechanizmów dowodzenia w ramach NATO, związane z przygotowywaniem, wspieraniem, dowodzeniem i przeprowadzaniem operacji dowodzonych przez UZE przy wykorzystaniu zasobów i potencjału NATO (w tym ustalone wstępnie zadania zastępcy SACEUR, obejmujące obowiązki związane z ESDI, zarówno stałe, jak i podczas kryzysów i operacji), mechanizmów określania zasobów i potencjału NATO, który mógłby wspierać operacje kierowane przez UZE, oraz mechanizmów konsultacji NATO-UZE w kontekście takich operacji. Witamy z zadowoleniem wprowadzenie wsparcia dla prowadzenia operacji kierowanych przez UZE, w związku z trwającym wprowadzaniem w życie zrewidowanego procesu planowania obrony Sojuszu dla wszystkich misji Sojuszu. Witamy również z zadowoleniem postęp w pracach dotyczących planowania i przyszłego przeprowadzania operacji kierowanych przez UZE, oraz w opracowywaniu potrzebnych praktycznych mechanizmów udostępniania, monitorowania oraz zwrotu zasobów NATO oraz wymiany informacji pomiędzy NATO a UZE w ramach porozumienia o bezpieczeństwie NATO-UZE.
Odnotowujemy z zadowoleniem, że budowanie ESDI w ramach Sojuszu bardzo skorzystało na ostatnim porozumieniu w UZE, dotyczącym uczestnictwa wszystkich sojuszników europejskich, jeżeli podejmą taką decyzję, w operacjach kierowanych przez UZE z wykorzystaniem zasobów i potencjału NATO, jak również w planowaniu i przygotowywaniu takich operacji. Również odnotowujemy pragnienie ze strony Kanady uczestniczenia w takich operacjach, gdy będzie to dla niej wskazane z punktu widzenia jej interesów oraz w sposób, który zostanie odpowiednio uzgodniony. Polecamy Stałej Sesji Rady sprawne zakończenie jej prac nad opracowaniem ESDI w ramach NATO, we współpracy z UZE.
19. Koncepcja Strategiczna Sojuszu, którą przyjęliśmy na naszym spotkaniu w Rzymie w 1991 roku, wyznacza główne cele i zadania Sojuszu. Uznając, że otoczenie strategiczne uległo od tamtej pory zmianie, postanowiliśmy przeanalizować Koncepcję Strategiczną, aby zapewnić jej pełną zgodność z nową sytuacją w Europie i nowymi wyzwaniami w dziedzinie bezpieczeństwa. Zgodnie z zaleceniami ministrów spraw zagranicznych, sformułowanymi w Sintra, postanowiliśmy polecić Stałej Sesji Rady opracowanie zasad tej analizy, oraz w razie potrzeby przygotowanie aktualizacji Koncepcji, do zatwierdzenia podczas jesiennych spotkań ministerialnych. Praca ta potwierdzi nasze przywiązanie do kluczowej funkcji zbiorowej obrony Sojuszu oraz niezbędnej więzi transatlantyckiej.
20. Potwierdzamy ponownie nasze zobowiązanie do pełnej przejrzystości pomiędzy NATO a UZE przy opanowywaniu kryzysów, w tym w miarę potrzeby do wspólnych konsultacji na temat sposobów postępowania w sytuacjach kryzysowych. W związku z tym jesteśmy zdecydowani wzmacniać instytucjonalną współpracę pomiędzy tymi dwiema organizacjami. Witamy z zadowoleniem fakt, że UZE podjęła się ostatnio zadania poprawienia swych możliwości planowania i działania w sytuacjach kryzysowych i operacjach pokojowych (zadania z Petersbergu), w tym poprzez przygotowanie warunków dla ewentualnych operacji kierowanych przez UZE z wykorzystaniem zasobów i możliwości NATO, oraz przyjęła zaproszenie Sojuszu do wniesienia wkładu do wytycznych ministerialnych Sojuszu, dotyczących planowania obronnego. Dlatego też będziemy kontynuować opracowywanie mechanizmów i procedur niezbędnych przy planowaniu, przygotowywaniu, kierowaniu i przeprowadzaniu operacji kierowanych przez UZE przy wykorzystaniu zasobów i potencjału NATO.
21. Ponownie potwierdzamy nasze zaangażowanie na rzecz dalszego wzmacniania OBWE jako organizacji regionalnej w rozumieniu rozdziału VIII Karty Narodów Zjednoczonych oraz jako podstawowego instrumentu zapobiegania konfliktom, zwiększania bezpieczeństwa opartego na współpracy oraz szerzenia demokracji i praw człowieka. OBWE, jako najbardziej powszechna ogólnoeuropejska organizacja bezpieczeństwa, odgrywa ważną rolę w zapewnianiu pokoju, stabilności oraz bezpieczeństwa w Europie. Zasady i zobowiązania przyjęte przez OBWE stwarzają podstawy dla rozwoju szerokiej i opartej na współpracy architektury bezpieczeństwa europejskiego. Naszym celem jest stworzenie w Europie, poprzez jak najszerszą współpracę pomiędzy krajami OBWE, wspólnej przestrzeni bezpieczeństwa i stabilności, bez linii podziału lub sfer wpływów ograniczających suwerenność określonych państw.
W dalszym ciągu popieramy prace OBWE nad modelem powszechnego i kompleksowego bezpieczeństwa dla Europy w XXI wieku, zgodnie z decyzjami szczytu lizbońskiego w 1996 roku, łącznie z rozważanym opracowaniem Karty bezpieczeństwa europejskiego.
22. Przyjmujemy z zadowoleniem udane przeprowadzenie wyborów w Albanii jako ważny krok w kierunku stworzenia podstaw dla większej stabilności, rządów demokratycznych oraz prawa i porządku w kraju. Podkreślamy w związku z tym znaczenie mocnego zobowiązania wszystkich sił politycznych do kontynuowania procesu zgody narodowej. Witamy również z zadowoleniem kluczową rolę Wielonarodowych Sił Ochrony dowodzonych przez Włochów, z udziałem szeregu sojuszników i partnerów, w przyczynianiu się do tworzenia bezpiecznego otoczenia dla ponownego wprowadzenia pokoju i porządku. Cenimy wysiłki OBWE jako koordynatora międzynarodowej pomocy w Albanii i rozważamy środki w ramach Partnerstwa dla Pokoju, by pomóc, gdy tylko sytuacja na to pozwoli, w rekonstrukcji sił zbrojnych Albanii jako ważnego elementu procesu reform. Stały międzynarodowy wysiłek będzie odgrywał zasadniczą rolę w pomocy w przywracaniu stabilności w Albanii.
23. W dalszym ciągu przywiązujemy największe znaczenie do popierania środków nierozprzestrzeniania, kontroli zbrojeń i rozbrojenia.
Witamy z zadowoleniem postęp dokonany od czasu szczytu w Brukseli, stanowiący integralną część przekształcania NATO, w kierunku intensyfikacji i rozszerzenia politycznych i związanych z obroną wysiłków Sojuszu, służących zapobieganiu proliferacji i zabezpieczaniu strategicznej jedności i wolności działania NATO, mimo ryzyka związanego z bronią jądrową, biologiczną i chemiczną (NBC) i środkami jej przenoszenia. Przywiązujemy do tych wysiłków jak największe znaczenie, przyjmujemy z zadowoleniem istotne osiągnięcia Sojuszu i polecamy, aby prace były kontynuowane.
Wzywamy wszystkie państwa, które jeszcze tego nie uczyniły, do podpisania i ratyfikowania Konwencji o broni chemicznej. Uznając, że wzrastająca pewność co do jej stosowania wzmocni Konwencję o broni biologicznej i toksycznej, ponownie potwierdzamy naszą determinację, by jak najszybciej zakończyć tworzenie prawnie obowiązującego i skutecznego mechanizmu weryfikacji. Stanowczo wzywamy Federację Rosyjską do niezwłocznego ratyfikowania traktatu START II, tak aby mogły się rozpocząć negocjacje START III.
Popieramy aktywne dążenia zmierzające ku skutecznemu, prawnie obowiązującemu porozumieniu międzynarodowemu, zakazującemu na całym świecie stosowania, składowania, produkcji i transferu min przeciwpiechotnych. Odnotowujemy pozytywne efekty prac konferencji rozbrojeniowej. Również odnotowujemy postęp dokonany w ramach procesu w Ottawie, któremu przyświeca cel osiągnięcia takiego zakazu do końca roku.
24. W dalszym ciągu przywiązujemy jak największe znaczenie do Traktatu CFE oraz jego integralności. W związku z tym witamy z zadowoleniem wejście w życie porozumienia flankowego w dniu 15 maja 1997 r. oraz podkreślamy znaczenie stabilności regionalnej. Podzielamy zaangażowanie wszystkich 30 państw-stron na rzecz kontynuowania pełnej realizacji Traktatu CFE, związanych z nim dokumentów oraz porozumienia flankowego. Potwierdzamy naszą gotowość do współpracy z innymi państwami-stronami, by jak najszybciej doprowadzono do przekształcenia Traktatu, który będzie uwzględniał zmienioną sytuację polityczną i wojskową w Europie, służył w dalszym ciągu jako kamień węgielny stabilizacji i zapewniał wszystkim nie pomniejszone bezpieczeństwo. NATO wystąpiło z kompleksową propozycją przekształcenia Traktatu CFE na podstawie zrewidowanej struktury Traktatu w zakresie pułapów narodowych i terytorialnych. Sojusznicy już określili zamiar zredukowania w sposób istotny swych przyszłych połączonych narodowych pułapów sprzętu podlegającego ograniczeniom traktatowym. Oczekujemy na wspólną pracę z innymi państwami-stronami nad szybkim zakończeniem adaptacji Porozumienia ramowego w sprawie CFE.
25. Potwierdzamy ponownie wagę przygotowań w Sojuszu do konsultacji na temat zagrożeń szerszej natury, w tym związanych z nielegalnym handlem bronią i aktami terroryzmu, które wpływają na interesy bezpieczeństwa Sojuszu. W dalszym ciągu potępiamy akty terroryzmu międzynarodowego. Stanowią one przykłady rażącego naruszania godności i praw człowieka oraz zagrożenie dla normalnych stosunków międzynarodowych. Zgodnie z naszą legislacją podkreślamy potrzebę możliwie najskuteczniejszej współpracy w celu zapobiegania i stłumienia tej plagi.
26. Kroki, jakie dziś podjęliśmy, oraz jutrzejsze spotkanie z naszymi partnerami pod egidą EAPC przybliżają nas do naszego podstawowego celu, jakim jest budowanie opartego na współpracy bezpieczeństwa w Europie. W dalszym ciągu jesteśmy zaangażowani na rzecz wolnej i nie podzielonej wspólnoty transatlantyckiej, w ramach której wszyscy możemy mieć zapewniony pokój i pomyślność. NATO, odnowione w swej strukturze i podejściu, wzmocnione w swych zamierzeniach i postanowieniach, w warunkach wzrastającego członkostwa, będzie nadal odgrywać swą rolę w osiąganiu tego celu oraz w wychodzeniu naprzeciw wyzwaniom w dziedzinie bezpieczeństwa w przyszłości.
27. Wyrażamy nasze głębokie uznanie za miłą gościnność okazaną nam przez rząd Hiszpanii. Oczekujemy naszego ponownego spotkania z okazji 50. rocznicy Traktatu Północnoatlantyckiego w kwietniu 1999 roku.
Wykaz skrótów
Powrót do początku