Rozdział poprzedni
V. Współpraca dla dobra bezpieczniejszej Europy
TYT
14. Sojusznicy NATO będą kontynuować wspieranie ukraińskiej suwerenności i niezależności, terytorialnej integralności, demokratycznego rozwoju, gospodarczego dobrobytu i statusu Ukrainy jako państwa nie posiadającego broni nuklearnej, a także zasady nienaruszalności granic, jako głównych czynników stabilności i bezpieczeństwa w Europie Środkowej i Wschodniej oraz na całym kontynencie.
15. NATO i Ukraina opracują mechanizm konsultacji na wypadek kryzysów, by odbywać razem konsultacje, gdy tylko Ukraina odczuje bezpośrednie zagrożenie dla swej terytorialnej integralności, politycznej niezależności lub bezpieczeństwa.
16. NATO wita z zadowoleniem i popiera fakt, że Ukraina otrzymała zapewnienie bezpieczeństwa od wszystkich pięciu państw posiadających broń nuklearną, będących stronami Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej (NPT), jako państwo nie posiadające broni nuklearnej, będące stroną Układu NPT, oraz przypomina zobowiązania podjęte przez Stany Zjednoczone i Wielką Brytanię wspólnie z Rosją, oraz jednostronnie przez Francję, zawarte w historycznej decyzji w Budapeszcie w 1994 roku, by zapewnić Ukrainie gwarancje bezpieczeństwa jako państwu nie posiadającemu broni nuklearnej, będącemu stroną Układu NPT.
Epokowa decyzja Ukrainy, by zrzec się broni nuklearnej i przystąpić do NPT jako państwo nie posiadające broni nuklearnej, w wielkim stopniu przyczyniła się do umocnienia bezpieczeństwa i stabilności w Europie, a Ukraina zyskała dzięki temu w oczach świata szczególny autorytet. NATO wita z zadowoleniem decyzję Ukrainy, by wspierać nieograniczone rozszerzanie Układu NPT, a także jej wkład w wycofanie i demontaż broni nuklearnej, która znajdowała się na jej terytorium.
Wzmocniona współpraca Ukrainy z NATO zwiększy i pogłębi dialog polityczny pomiędzy Ukrainą i członkami Sojuszu, dotyczący szerokiego zakresu spraw bezpieczeństwa, w tym zagadnień nuklearnych. Przyczyni się to do poprawy ogólnych warunków bezpieczeństwa w Europie.
17. NATO i Ukraina odnotowują wejście w życie porozumienia flankowego CFE w dniu 15 maja 1997 r. NATO i Ukraina będą kontynuować współpracę w sprawach stanowiących przedmiot wspólnego zainteresowania, takich jak przekształcenie Traktatu CFE. NATO i Ukraina zamierzają poprawić funkcjonowanie Traktatu CFE w zmieniającym się otoczeniu i dzięki temu poprawić bezpieczeństwo każdego państwa-strony, niezależnie od tego, czy należy do jakiegoś sojuszu polityczno-wojskowego. Podzielają one pogląd, że obecność zagranicznych oddziałów na terytorium państwa uczestniczącego musi być zgodna z prawem międzynarodowym, dobrowolnie wyrażoną zgodą państwa będącego gospodarzem lub odpowiednią decyzją Rady Bezpieczeństwa ONZ.
18. Ukraina wita z zadowoleniem oświadczenie członków NATO, że "rozszerzenie Sojuszu nie będzie wymagało zmiany w obecnym stanie nuklearnym NATO, i dlatego też kraje NATO nie mają żadnego zamiaru, planu ani powodu, by rozmieszczać broń nuklearną na terytorium nowych państw członkowskich, ani też potrzeby zmiany jakiegokolwiek aspektu stanu nuklearnego bądź polityki nuklearnej NATO, a także nie przewidują potrzeby czynienia tego w przyszłości".
19. Kraje członkowskie NATO i Ukraina będą w pełni kontynuować wypełnianie tych wszystkich porozumień na temat rozbrojenia, nierozprzestrzeniania i kontroli zbrojeń oraz środków budowy zaufania, których są stronami.
Niniejsza Karta wchodzi w życie z dniem podpisania.
Niniejsza Karta jest sporządzona w dwóch oryginalnych egzemplarzach, w językach angielskim, francuskim i ukraińskim, przy czym wszystkie trzy teksty posiadają jednakową ważność.
Powrót do początku