Konstytucja Republiki Francuskiej
PREAMBUŁA
Lud francuski proklamuje uroczyście swoje przywiązanie do Praw
Człowieka i do zasad suwerenności narodowej, tak jak zostały one
określone w
Deklaracji z roku 1789
, potwierdzonej i uzupełnionej przez
Wstęp do Konstytucji z roku 1946.
Zgodnie z tymi zasadami oraz zasadą samookreślenia narodów,
Republika przyznaje terytoriom zamorskim, które wyrażają wolę
przynależenia do niej, nowe instytucje oparte na wspólnym ideale
wolności, równości i braterstwa oraz mające na celu ich
rozwój demokratyczny.
Artykuł 1
3
Francja jest Republiką niepodzielną, świecką, demokratyczną i socjalną.
Zapewnia ona równość wobec prawa wszystkim obywatelom bez
względu na pochodzenie, rasę lub religię. Respektuje wszystkie
przekonania. Jej organizacja jest zdecentralizowana.
3 W pierwotnym tekście
Konstytucji obecny artykuł pierwszy stanowił ust. 1 artykułu 2; ustawą
konstytucyjną nr 95-880 z 4 sierpnia 1995 r. pierwotny tekst artykułu
pierwszego został uchylony i zastąpiony ww. Obecne brzmienie artykuł
ten uzyskał w wyniku nowelizacji dokonanej ustawą konstytucyjną nr
2003-276 z 28 marca 2003 r.