Konstytucja Republiki Francuskiej


PREAMBUŁA


    Lud francuski proklamuje uroczyście swoje przywiązanie do Praw Człowieka i do zasad suwerenności narodowej, tak jak zostały one określone w Deklaracji z roku 1789 , potwierdzonej i uzupełnionej przez Wstęp do Konstytucji z roku 1946.
    Zgodnie z tymi zasadami oraz zasadą samookreślenia narodów, Republika przyznaje terytoriom zamorskim, które wyrażają wolę przynależenia do niej, nowe instytucje oparte na wspólnym ideale wolności, równości i braterstwa oraz mające na celu ich rozwój demokratyczny.


Artykuł 1 3


    Francja jest Republiką niepodzielną, świecką, demokratyczną i socjalną. Zapewnia ona równość wobec prawa wszystkim obywatelom bez względu na pochodzenie, rasę lub religię. Respektuje wszystkie przekonania. Jej organizacja jest zdecentralizowana.


    3 W pierwotnym tekście Konstytucji obecny artykuł pierwszy stanowił ust. 1 artykułu 2; ustawą konstytucyjną nr 95-880 z 4 sierpnia 1995 r. pierwotny tekst artykułu pierwszego został uchylony i zastąpiony ww. Obecne brzmienie artykuł ten uzyskał w wyniku nowelizacji dokonanej ustawą konstytucyjną nr 2003-276 z 28 marca 2003 r.